ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1339 -1257 ش)، نویسنده و حقوقدان. پس از اتمام تحصیلات در مدرسهى سیاسى تهران به اروپا عزیمت نمود و از دانشكدهى حقوق ژنو فارغالتحصیل شد. سپس به ایران بازگشت. در 1288 ش وارد خدمات دولتى شد و تا 1333 ش عهدهدار مشاغل مختلف سیاسى بود. اثر وى: «قانون مجازات عمومى».[1] فرزند میرزا محمودخان قوامالدوله، متولد 1265. تحصیلات او در تهران در مدرسهى سیاسى انجام گرفت سپس در دانشگاه ژنو رشتهى حقوق را ادامه داد و فارغالتحصیل گردید. خدمات ادارى فروهر از 1292 ش در وزارت امور خارجه آغاز شد. پس از ده سال خدمت در وزارت امور خارجه به عدلیه انتقال یافت و رئیس محكمهى تجارت گردید. در 1306 در تشكیلات جدید دادگسترى مستشار دیوان عالى كشور و مدتى نیز مدیركل سجل احوال و رئیس انجمن شهر تهران بود. در 1313 به معاونت وزارت مالیه برگزیده شد و پس از یك سال وزیر مختار ایران در پاریس گردید. در آن تاریخ بعضى از مطبوعات فرانسه علیه ایران مطالبى مىنوشتند كه منجر به بركنارى و احضار فروهر از پاریس شد و مدتى بیكار ماند تا در كابینهى جم به ترتیب به كفالت وزارت كشور، وزارت پیشه و هنر و وزارت كشور برگزیده شد. در انتخابات دورهى دوازدهم وكیل مجلس بود و در دورهى بعد نیز همان دست را داشت. پس از پایان دورهى سیزدهم به ریاست سازمان اقتصادى محسوب شد و بعد در كابینهى ساعد مدتى وزارت پست و تلگراف و مدتى هم وزارت دارائى را تصدى مىكرد. دو نوبت نیز سفیركبیر ایران در سوئیس بوده است. ابوالقاسم فروهر در 1337 به سمت سناتور انتصابى برگزیده شد و در 1339 درگذشت. وى مردى تحصیلكرده، مطلع و نجیب و مردمدار بود. هرگز نسبتى به او داده نشده است. حینالفوت نیز از مال دنیا چیز قابل توجهى نداشت. یكى از فرزندان او مهندس فیروز فروهر، چند دوره نمایندهى مجلس بوده است.
