ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
حیدر (خان) مشهور به چراغ برقى یا بمبیست (بمب ساز). نام اصلیش «تارى ویردیوف» بود. وى یكى از اركان عمده مجاهدان خارجى یعنى غیر ایرانى (مانند قفقازیان، گرجیان و ارمنیان) است كه در اوایل مشروطه ایران داوطلبانه به این كشور آمد و با مستبدان به مبارزان شدیدى پرداخت. عدهاى از روساى استبداد به دست او كشته شدهاند. عمو اوغلى در زمان مظفرالدین شاه به توسط میرزا على اصغرخان صدراعظم به عنوان مهندس چراغ برق در باكو استخدام شد و او را براى دایر كردن چراغ برق مشهد به آن شهر فرستادند. پس از یك سال ونیم به تهران شد و در كارخانه حاجى حسین آقا امینالضرب به خدمت پرداخت. وى در تمام اوقات بیكارى ضد استبداد و براى قتل رجال مستبد مشغول توطئه بود، چنانكه بمبى كه سر راه محمدعلى شاه انداختند بمبى كه در خانه میرزا احمدخان علاءالدوله افكندند به دستور او بود. پس از استقرار مشروطیت وى مدتى در پاریس بود و در جنگ بینالمللى اول در برلین به سر مىبرد. در سال 1340 ه.ق. از طرف تركان قفقار و بلشویكها به گیلان رفت و با اتباع میرزا كوچكخان مأنوس گردید، ولى چون او را مظنون تشخیص دادند در همانجا وى را كشتند وى مردى دلیر و بىباك، انقلابى و جدى بود و سراسر زندگى او در مخاطرات گذشت.
