ملیت : ایرانی - قرن : 6 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
شهریارى، شاعر ایرانى اواخر ششم ه. وى تخلص خود را از لقب عمادالدوله فرامرز پادشاه مازندران گرفته است. آغاز شاعرى و شهرت وى از دستگاه همین امیر آغاز شده و پس از فوت او شاعر از مازندران به عراق رفت و به خدمت طغرل بن محمد رسید و او را مدح گفت و نواختها دید و در همان حال اتابك جهان پهلوان را نیز بستود. وفات او در 582 نوشتهاند. سبك شعر وى همان سبك شاعران قرن ششم است او افكار و مضامین باریك و دقیق را در عبارات روان تو تركیبات بدیع مىپروراند. از دیوان وى نسخى در دست است
