ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1340 -1276 ق)، نقاش، مذهب و قلمدانساز. ملقب به صنیع همایون. وى نوادهى آقا نجفعلى نقاشباشى است كه در اصفهان چشم به جهان گشود. او در ابتداى كار از پدر هنرمندش فیضها برد و بعد در خدمت میرزا آقا امامى و محمد باقر سمیرمى و سایر استادان دیگر به كس هنر اشتغال داشت. صنیع همایون در صورتسازى و چهرهپردازى نازكقلم و در گل و مرغ و منظرهپردازى پراعتبار بود و در تذهیب و آبرنگ مهارت داشت و اغلب قلمدان و قاب آینه و جلد كتاب مىساخت. سبك او متأثر از شیوهى عباس شیرازى و محمد ابراهیم اصفهانى، ولى در عین حال متمایز از آن دو استاد است. از آثار وى: قلمدان تابوتى بزرگى كه در داخل مدالیون رویهاش، تصویر زنى است كه به متكایى تكیه داده و در دو دماغه قلمدان، صورت شیر ارائه شده، با رقم: «عبدالحسین صنیع همایون 1338»؛ قلمدانى با تصاویر دخترانى با آرایش زنان فرنگى، بر رویهى قلمدان تصویر شده و در زمینهى آن، منظرهى سرسبز درختان و كوهسارهاى فرحافزا دیده مىشود، با رقم: «عبدالحسین صنیع همایون 1324»؛ تصویر رنگ و روغنى مجلس پذیرایى شاه طهماسب از همایون شاه با رقم: «عمل كمترین صنیع همایون».
