ملیت : ایرانی - قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(بعد از 414 -330 ق)، حافظ، محدث، فقیه، زاهد، مقرى و ادیب. وى برادر ابویعقوب اسحاق قراب است. از منصور بن عباس و ابوبكر اسماعیلى و ابواحمد بن غطریفى و ابوعمر بن حمدان و ابواحمد حاكم و مخلد بن جعفر باقرحى و بشر بن احمد اسفراینى و على بن عیسى عاصمى و همطبقهى آنان حدیث شنید. در بغداد نزد امام عبدالعزیز داركى فقه آموخت. ابوعطا عبدالاعلى بن عبدالواحد ملیحى و شیخالاسلام عبدالله بن محمد انصارى و دیگران از وى حدیث شنیدهاند. وى در بسیارى از علوم همچون قرائت و حدیث و فقه و معانى قرآن و ادب پیشرو و سردسته زاهدان و متألهان بود. از آثارش: «درجات التائبین و مقامات الصدیقین»؛ «الكافى فى علم القرآن»، در قراآت سبع، در چندین مجلد؛ «الجمع بین الصحیحین»، جمع بین «صحیح» بخارى و «صحیح» مسلم؛ كتابى در «مناقب الامام الشافعى»؛ «الشافى» در قراآت.
