ملیت : ایرانی - قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س یازدهم ق)، معمار و شاعر، متخلص به كاشف. در دورهى شاه عباس اول (1077-1052 ق) مىزیست. آباء و اجداد او از معماران دورهى صفوى بودند، خود او نیز در فن كاشى تراشى تبحر داشت. بعد از مدتى این فن را رها كرد و به شعر روى آورد. تمایل وى، در اقسام نظم، به هجو بیشتر بود و در غزل نیز دست داشت. از آثارش: «تحفة الاقالیم»، مثنوى عشقى عرفانى در بحر «تحفة العراقین»، كه در 1070 ق به پایان برد.