ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)
رحمتاللَّه رشیدى، متولد 1306 تهران از كودكى به موسیقى علاقمند گردید و مثل بسیارى از هنرمندان بنام كشور، از همین دوران جوش و خروش پا به دایره هنر پرآوازه موسیقى نهاد. وى از ده سالگى شروع به نواختن فلوت نزد خود كرد ولى از زمان تحصیل در دبستان براى فراگیرى علمى این ساز، نزد هنرمندى به نام امیرى رفت و پس از مدت كوتاهى كه از فراگیرى وى نزد این هنرمند گذشت بهسرعت مراحل پیشرفت را طى كرد و به دسته موزیك مدرسه پیوست و از این به بعد خود یكى از بزرگان این دسته موزیك گردید. پدر وى علاوه بر اینكه از موسیقى سنتى بهره داشت و آن را مىشناخت، خود، نیز داراى صدایى گرم و گیرا بود و وى را در شناخت هرچه بیشتر این گوشهها و ردیفها آشنا مىساخت. سال ها، رحمتاله رشیدى به نواختن فلوت ادامه مىداد ولى از سال 1319 بناگاه علاقه شدیدى به نواختن قرهنى پیدا كرد و به قدرى تحت تأثیر صداى این ساز واقع شد كه بلافاصله یك قرهنى براى خود خریدارى كرد و نزد هنرمندى به نام رحیمخان كه از دوستان و اقوام خانوادگى و از نوازندگان قدیمى موزیك ارتش بود رفت و مشغول فراگیرى و نواختن این ساز نزد وى گردید. سالها كه از تعلیم گرفتن وى نزد این هنرمند گذشت، روى به مكتب استاد زندهیاد حسینعلىخان وزیرىتبار آورد و پس از سالها كه از مكتب پربار این استاد ارزنده بهره گرفت، در سال 1324 با دوست هنرمند و باارزشى چون حسین شهبازیان تشكیل اركسترى را دادند و اولین كنسرت خویش را در تالار دبیرستان دارالفنون براى فرهنگیان و بزرگان علم و ادب برپا نمودند كه بسیار مورد توجه حضار قرار گرفت و همین موجب دلگرمى بیشتر و پیشرفت ایشان گردید. پس از چندى اركستر تئاتر یكى از تئاترها را تشكیل دادند و مشغول فعالیتهاى هنرى گردیدند، تا اینكه روزى توسط علىاصغر زارع براى همكارى با رادیو، به رادیو تهران دعوت گردید، در آن زمان مركز این فرستنده در جاده قدیم شمیران واقع بود و وى روز موعود خود را به این مركز رساند و همكارى خود را با اركسترى كه خوانندههاى آن یونس دردشتى، سعادتمند قمى و غلامعلى رومى بود آغاز كرد و ادامه داد، چندى نگذشت كه مركز فرستنده رادیو تهران از قصر بىسیم به میدان پانزدهم خرداد (ارك) انتقال یافت و به نام رادیو ایران مشغول فعالیت گردید. وى مدت سه سال با اركسترهاى مختلف این رادیو همكارى كرد ولى به علت گرفتارى ها و مشاغل ادارى نتوانست ادامه دهد و در گوشه و كنار جهت فعالیتهاى گوناگون هنرى و برپایى كنسرتهاى متعدد جهت كمك به مراكز خیریه و علمى و فرهنگى و هنرى همچنان كوشا و به این خدمت خود ادامه مىداد. رحمتاله رشیدى، سالها با هنرمندان بزرگ موسیقى كشور كه از نوازندگان تحصیل كرده و باسابقه كشور بودند، مثل: برادران نورین، باقر نوازنده ویولن و جعفر نوازنده پیانو، قائمى نوازنده پیانو، محمود اسكویى نوازنده پیانو، قاسم نیكپو نوازنده ویولن و سید حسین رضوى نوازنده ویولن همكارى كرد و علاوه بر نواختن فلوت، قرهنى با نواختن ساكسیفون نیز آشنایى كامل دارد. رحمتاله رشیدى، داراى هفت فرزند مىباشد كه فرزنداى وى نیز مثل پدر به موسیقى و هنر علاقمند و یكى از فرزندان وى به نام منصور رشیدى علاوه بر نواختن ویولن، ضرب را در نهایت زیبایى، مىنوازد و خود یكى از مدرسین كلاس موسیقى گلبانگ شاملو مىباشد.