مشاهیر ایران و جهان - حدادی، نصرت‏اللَّه

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)

محقق، نویسنده و هنرمند شایسته، نصرت‏اللَّه حدادى در سال 1308 در شهرستان سنندج متولد شد. آب و هواى خاص و طبیعى این شهرستان كه پرورش‏دهنده روح و روان آدمى است و ذوق و استعداد ذاتى، وى را، مثل خیلى از هنرمندان موسیقى كشورمان به سوى این هنر احساسى سوق داد. نصرت‏اله موسیقى را به طور جدى مورد نظر خویش قرار داد و در سال 1327 وارد مدرسه فنى موزیك نظام گردید و با پشتكار و استعداد ذاتى خود، دوره این مدرسه را میان بیست و چهارمین نفر شاگرد با نمره 17 / 3 به پایان و مقام اول را به دست آورد. نصرت‏اله حدادى، با علاقه‏اى كه به اكثر سازها دارد، ویولن را به عنوان ساز تخصصى خود برگزید و در شهر زادگاه خود از محضر عبداله شامى، اسدپور و استادان دیگر تعلیم گرفت و هر زمان به اندوخته‏هاى هنرى خود افزوده ساخت. وى پس از چندى سرپرست اركستر نظام و رادیو سنندج گردید و سال‏ها این مهم را به عهده داشت و به موازات آن، كلاس موسیقى دایر نمود تا به علاقمندان این هنر علم و تكنیك موسیقى را بیاموزد. در سال 1347 امتیاز تأسیس هنرستان را از وزارتخانه تعیین شد و تا مرداد 1357 كه به انجمن موسیقى منتقل گردید، در این سمت در استان‏هاى: كرمان، مهاباد، خرم‏آباد، بندرعباس و تهران به كار هنرى اشتغال داشت. در سال 1356 كتاب «چهل و دو ترانه قدیمى» را منتشر كرد و كتابى به نام «حافظ خوش الحان» تألیف كرد كه در آن اوزان فارسى، بحور عربى، اتانین موسیقى نت و وزن هر غزل، گوشه مناسب براى خواندن هر غزل را مورد بررسى و تحقیق قرار داده است اوزان موسیقى، گوشه‏ها، آوازه‏ها، آوارها، سازها و هرآنچه را كه به‏نحوى از انحاء به موسیقى مربوط مى‏شود و در غزل‏هاى حافظ آمده است براساس دستور زبان فارسى نه عروض عربى مطالعه نموده است تدوین واین كتاب كه بیش از هزار صفحه است وسیله وزارت ارشاد جمهورى اسلامى در دست انتشار است. كتاب دیگر فرهنگنامه موسیقى ایران مى‏باشد كه شامل كلیه اصطاحات موسیقى سنتى و محلى ایران است به همراه توضیحى براى هر یك از آنها. مؤلف در انجام این كار به كلیه آثار ادبى فارسى، كتب فنى موسیقى و فرهنگ‏هاى جدید و قدیم فارسى توجه داشته است. ضمن آن‏كه كتب تاریخى و سیاحت‏نامه‏ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته‏اند. اعلام مربوط به تاریخ موسیقى ایرانى، خواه قدیم یا جدید نیز در كنار اصطلاحات شناسایى و معرفى شده‏اند. این كار، كه بالغ بر یك‏هزار صفحه است به زودى پایان خواهد رسید.