ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)
مظفر بشیرى به سال 1319 در شهرستان ساوه پا به جهان هستى گذارد. وى عموى هنرمندى داشت كه روزها، ساعات متوالى براى خود تار مىنواخت و چه بسیار زیبا هم مىنواخت زیرا یكى از شاگردان خوب و بااستعداد یحیى زرینپنجه بود. مظفر بشیرى كه گهگاهى به منزل عموى خود مىرفت محو نواختن و پنجه شیرین او مىشد و از همین زمان بود كه وى در واقع عاشق بىقرار موسیقى و نواختن تار شد. عموى او كه علاقه و شیفتگى برادرزاده خود را نسبت به یادگیرى تار و نواختن آن دید براى وى تار كوچكى مىسازد و او را تحت تعلیم خود قرار مىدهد. بشیرى از هشت سالگى شروع به فراگیرى و آموختن تار نزد عموى خویش كرد و در شانزده سالگى همراه والدین خود به تهران آمد. در تهران وى براى آموختن نت به كلاس محمود ذوالفنون رفت و مدت یك سال و نیم نزد وى كار كرد و براى اینكه از سبكهاى مختلف برخوردار شود، پس از چندى نزد استاد حسین یاحقى رفت و مدت پنج سال نزد این استاد بزرگ كار كرد و بسیارآموخت و شدیدا تحت تأثیر نوازندگى را قرار گرفت به طورى كه هماكنون شیوه نوازندگى وى مطابق الگوى استادش مىباشد و به تصدیق اهل فن بسیار شیرین مىنوازد. مظفر بشیرى، مدتها نزد منوچهر همایونپور رفت و گوشهها و ردیفها را فراگرفت و همایونپور تا آنجا كه توانست وى را در این راه همراهى كرد و خود بشیرى این مسئله را به نگارنده گوشزد كرد. مظفر بشیرى، از سال 1345، همكارى خود را با سازمان رادیو و تلویزیون ایران آغاز و با اركسترهاى مختلف كار كرد. مدت شش سال در این مؤسسه همكارى مدام داشت. و در چارچوب قراردادهاى، فرهنگى و هنرى همراه با گروههاى مختلف رادیو و تلویزیون جهت شناساندن موسیقى سنتى ایران مسافرتهاى متعددى به ممالك آمریكا، افغانستان، عراق قطر كرد و هنرمندانى نظیر: احمد رحمانى پور، داود یاسرى، منوچهر پازوكى، جمال وفایى، اكبر گلپایگانى و محمودى خوانسارى وى را همراهى مىكردند. وى داراى چهار فرزند است كه سه دختر و یك پسر مىباشد كه پسرش گیتار كلاسیك مىنوازد و یكى از دخترهاى او سهتار مىنوازد كه این ساز را نزد خانم فریبا هدایتى هنرمند شایسته فراگرفته است.
