ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)
پرویز فرصت، هنرمندى كه سالهاى سال، همراه برادر هنرمندش سیروس فرصت اركسترى را اداره مىكردند در سال 1303 در شهرستان شاهى سابق و قائمشهر فعلى متولد شد. وى فارغالتحصیل هنرستان نساجى قائمشهر است. و در حال حاضر داراى همسر و سه فرزند به نامهاى: سعید و سوسن و ندا مىباشد. وى دوران كودكى را در زادگاه خویش سپرى نمود و در منزل همواره با صداى دلنشى «تار»پدر كه خیلى شیرین و دلنواز مىنواخته شب به خواب مىرفت و صبح هم با همین صداى دلانگیز بیدار مىشد. این همنشینى وى با پدر و «تار»موجب شد كه فرصت، هرگاه فرصت مىیافت خود، دستى به ساز پدر مىبرد و ناخنكى به آن مىزد، تا اینكه قادر گشت نحوه نواختن را تا حدودى بیاموزد و كنجكاوانه آن را تعقیب كند. این كوشش و ممارست وى در جهت یادگیرى موسیقى ادامه داشت تا اینكه به تنهایى و نزد خود سلونوازى با تار را آموخت و سپس به فراگیرى فلوت روى آورد. ساز اصلى و تخصصى پرویز فرصت «عود» است كه مدت چهل سال با این ساز راز و نیاز دارد و درباره یادگیرى این ساز ایرانى الاصل مىگوید: «حدود سال 1330 بود كه شخصى به نام احمد عبدالوهاب از هنرمندان بزرگ و سرشناس كشور مصر به ایران آمده بود و در نواختن «عود» و خوانندگى تسلط داشت و خود را پسر عموى استاد بزرگ موسیقى كشور مصر، محمد عبدالوهاب معرفى كرده بود، نزد وى «عود» را، طریقه صحیح آموختم و سپس ویولن را نزد خود تمرین كرده و با سبكى جدید كه در آن ایام توسط هنمندان جوان رایج و متداول شده بود مىنواختم. در طول فعالیتهاى هنرىام تعداد زیادى آهنگ ساختم كه توسط خوانندگان مختلف اجرا گردید و به طور كلى فعالیتهایم بیشتر همگام با برادرم سیروس فرصت بود كه به نام اركستر برادران فرصت اجرا مىشد. در عین حال سرپرستى اركسترهاى دیگرى را هم بر عهده داشتیم.» پرویز فرصت، به نواختن كلیه سازهاى اصیل و سنتى ایران آشنایى و تسلط دارد و علاوه بر هنر موسیقى، شاعر و نویسندهاى باذوق و حساس مىباشد، رشته منطق و فلسفه را نزد دكتر صادقى، استاد الهیات آموخته و در حال حاضر بازنشسته وزارت كشاورزى مىباشد و بىنیاز از كلیه حوائج مادى و نیازمند تمام شئون معنوى، اوقات فراغت و تنهایى را با دوست همیشگى خود «عود» به سر مىبرد.
