ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد پنجم)
نجاتاللَّه بخشى به سال 1303 خورشیدى در تهران متولد شد و چون خانواده او عموما اهل هنر، و ذوق موسیقى داشتند، وى نیز از سن شش سالگى به موسیقى علاقمند شد و نواختن ساز ضرب را نزد خود و اقوام خویش آغاز كرد و همزمان با فراگیرى و نواختن تنبك به كار تعمیر و ساختن ساز تار روى آورد. نجاتاللَّه بخشى پس از دو سال كه از فراگیرى و نواختن ضرب را سپرى كرده بود، یعنى از سن هشت سالگى به مجالس و محافل هنرى راه پیدا كرد و شروع به نواختن ضرب كرد و از سنین شانزده سالگى براى یادگیرى و نواختن ساز تار، نزد استاد زندهیاد مرتضى خان نىداود رفت. استعداد ویژه وى در كار و هنر موسیقى اصیل و سنتى ایران و بهرهورى از استاد بزرگ و والایى چون نىداود، او را خیلى زود با بزرگان موسیقى ملى و سنتى ایران آشنا ساخت یكى از دوستان شادروانان استاد حسین تهرانى و مهدى غیاثى گردید و از همین زمان به رادیو راه یافت و مدت دو سال به طور افتخارى نوازندگى در رادیو را به عهده گرفت. ساز اصلى وى ضرب است ولى همان طور كه اشاره شد، ساز تار را در نهایت شیرینى مى نوازد و در تعمیر آن كوشا و نهایت وسواس را دارد و استادانى نظیر: علىاكبرخان شهنازى، و استاد وارتان كار او را قبول داشتند. نجاتاللَّه بخشى، خدمت سربازى خود را در قسمت موزیك لشگر دو ارتش به پایان برد و در كار تعمیر و ساختن ساز تار، شاگردانى چون: محمد مهدى آقامحمد اصفهانى، عباس محمدى و جمشید بخشى تربیت نمود.
