مشاهیر ایران و جهان - نجاحی، مجید

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)

هر روز صداى سازى ظریف، همراه با آوازى دلچسب و گیرا به گوش همسایه‏ها مى‏رسید و همه را بى‏اختیار به سوى خود مى‏كشید ولى بیش از همه طفلى مجذوب این نواها مى‏شد كه دست از شیطنتها و بازى‏گوشى‏هاى دوران خاص كودكى خود مى‏كشید و به سوى آن مى‏شتافت و به منزل صاحب آواز و نوازنده‏ى ساز كه آقاى عبدالعلى وزیرى بود مى‏رفت و این طفل نیز مجید نجاحى بود كه ساعتها در آستانه‏ى در اتاق مى‏ایستاد و به آواى آن هنرمند فقید گوش فرامى‏داد و كشش و روى‏آورى وى به موسیقى ایرانى از همین دوران بچگى پایه‏ریزى شد. مجید نجاحى در بهمن ماه 1313 در تهران، در یكى از كوچه‏هاى اطراف میدان بهارستان دیده به جهان گشود و پس از طى دوره‏ى تحصیل ابتدایى در مدرسه‏ى پروانه، براى ادامه‏ى تحصیل و طى دوره‏ى متوسطه، در دبیرستان علمیه ثبت‏نام كرد. پس از پایان دوره‏ى متوسطه، براى خدمت وظیفه به دانشكده‏ى افسرى احتیاط رفت و با درجه‏ى ستوانى خدمت مقدس سربازى را به پایان رساند، سپس در بانك تهران استخدام شد و بعد به اداره‏ى برق تهران منتقل مى‏شود و پس از طى دوران مراحل مختلف سنوات خدمت، رئیس اداره‏ى خدمات عمومى برق شمیران مى‏شود و در سال 1360 به افتخار بازنشستگى نائل مى‏گردد. مجید نجاحى مى‏گوید: «سال‏ها منزل ما در بهارستان بود ولى چند سالى كه گذشت ما براى سكونت به دروازه شمیران آمدیم، از حسن تصادف، در همسایگى منزل جدید ما یكى از نوازندگان بسیار خوب سنتور كه از تكنوازان آن زمان رادیو بود زندگى مى‏كرد كه آن شخص آقاى محسن بى‏آزار بود و من با برادر وى هم سن و سال بودم و آشنا شدم و به منزل همدیگر مى‏رفتیم و همین آمد و شدها بود كه من با شكل و قیافه سنتور و طرز نواختن آن آشنایى ابتدایى پیدا كردم، مدت دو سال گذشت و من با توجه به علاقه‏ى شدیدى كه به موسیقى داشتم جرأت نمى‏كردم كه به پدرم بگویم یك سنتور بخرد. ناچاراً به نجار سر كوچه كه مردى هنرمند و باذوق بود گفتم یك سنتور براى من بسازد و وى یك سنتور كوچك كه به اندازه‏ى یك وجب در چهار انگشت بود در مقابل دریافت مبلغى كم برایم ساخت و من با تكه سیمهایى كه آقاى محسن بى‏آزار در اختیارم گذاشت سیمها را روى سنتور بستم و مدت یكسال نزد خود شروع به نواختن از طریق گوش دادن به رادیو كردم، در این زمان پدرم كه عشق و علاقه‏ى بى‏حد مرا به موسیقى دید، برایم یك سنتور بزرگ و معمولى به مبلغ 17 تومان خریدارى كرد و من از این تاریخ رسماً با نواختن این ساز آشنایى پیدا كردم. پس از پنج سال نواختن این ساز، با آقاى استاد حسین قوامى آشنا شدم و این هنرمند بزرگ در و پنجره‏ى دیگرى را به رویم گشود و پس از چندى ایشان موجب آشنایى من با استاد احمد عبادى و استاد مرتضى‏خان محجوبى و دكتر نورعلى‏خان برومند و استاد حسن تهرانى و استادان دیگرى شد كه من توانستم از وجود این اساتید بهره‏ها بگیرم و شدیداً تحت تأثیر نوازندگى استاد محجوبى قرار گرفتم و سعى كردم تا آنجا كه ممكن است خود را به آن مرد بزرگ نزدیك كنم و بیشتر از هنر ارزنده و سبك و سیاق نوازندگیش استفاده نمایم و او هم با وارستگى تمام مرا تحت تعلیم قرار داد و من توانستم با ردیفها و گوشه‏ها و دستگاههاى موسیقى ایران آشنا شوم و بعد با مطالعه و پیگیرى و آشنایى با موسیقى علمى به تكمیل نوازندگى سنتور پرداختم و اكنون كه بیش از چهل سال از زمان شروع فراگیرى من مى‏گذرد هنوز دست از مطالعه و تحقیق برنداشته‏ام». مجید نجاحى، در سال 1337 بنا به دعوت مرحوم داود پیرنیا براى شركت در برنامه گلها مى‏رود و نحوه‏ى دعوت پیرنیا از وى چنین بود كه روزى نجاحى در منزل عبدالعلى وزیرى مهمان بود و منزل وى سنتور مى‏زده كه پیرنیا بلافاصله از او براى اجراى برنامه دعوت مى‏كند و پس از امتحانى كه توسط چند استاد از او مى‏شود در گلهاى شماره‏ى 20 به اتفاق عبدالعلى وزیرى شركت و این برنامه در دستگاه «همایون» بود. پس از این برنامه بود كه در گلهاى گوناگون پیرنیا همراه با خوانندگانى چون: حسین قوامى، اكبر گلپایگانى، محمدرضا شجریان، محمود خوانسارى، ایرج، عبدالوهاب شهیدى و بسیارى از خوانندگان گلها شركت مستمر داشت. نجاحى در برنامه‏هاى دیگر رادیو نیز فعالیت داشته از جمله: تكنوازى سنتور و برنامه تكنوازان و چند سالى هم به اتفاق مهندس همایون خرم برنامه موسیقى اصیل ایرانى را از برنامه‏ى دوم رادیو (F.M) اجرا مى‏كرد. وى براى شناساندن موسیقى اصیل و سنتى ایران، به خصوص سنتور كه یك ساز ملى و باستانى است مسافرتهاى فراوانى به كشورهاى: آلمان، آمریكا، انگلستان، ایتالیا، تركیه، افغانستان، بحرین و كویت نموده. نجاحى عقیده دارد: «هنر مطاعى نیست كه آن را بتوان فروخت و اصولاً روى كار هنرى نمى‏شود قیمت تعیین كرد و آن را بها داد و با پول معاوضه كرد، یك كار هنرى ارزش معنوى دارد و به همین دلیل در مورد خودم، قاطعانه مى‏گویم كه تنها درآمد مادى من در طول 40 سال نوازندگى، منحصراً از كار هنرى و نوازندگى فقط حقوق رادیو بوده است».