ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد پنجم)
امیناللَّه حسین، یكى از موسیقیدانان بزرگ جهان است كه خود، بیش از هر چیز به ایران عشق مىورزد. وى كه در تاریخ كهن ایران زمین را به خوبى مىشناسد و با فرهنگ و ادبیات ایران آشنایى كامل دارد، خود را از ایران و ایرانى جدا نمىداند. و معتقد است كه موسیقى ایران با غنا و فرهنگ هنرى خود مرزى را نمىشناسد. وى در سال 1282 خورشیدى متولد شد، ابتدا موسیقى را نزد مادر خویش آموخت و تحصیلات ابتدایى را تا انقلاب اكتبر 1917 در پتروگردا به پایان رسانید، سپس براى تحصیل در رشته طب عازم آلمان شد و پس از چندى به فرانسه رفت و از آنجایى كه به موسیقى علاقهیى بسیار داشت در شهر پاریس به هنرستان موسیقى رفت و در كنسرواتوار پاریس تحصیلات خود را در رشته موسیقى به اتمام رسانید. امیناللَّه حسین، آهنگها و آثار بزرگ و ذیقیمتى براى فیلمها و سریالها، تئاترها و اپراهاى فرانسه، اسپانیا، آمریكا، ایتالیا و... ساخته است كه نه تنها در ردیف بزرگترین آثار آهنگسازان اروپایى است، بلكه از بسیارى آثار ایشان بالاتر و ممتازتر است و این موضوع را بسیارى از منتقدان و نویسندگان اروپایى اذعان دارند. امیناللَّه حسین، غیر از آثار فراوان و به یاد ماندنى كه جهت مراكز فرهنگى و هنرى جهان خلق و ارائه كرده، آثار متعددى نظیر دو سمفونى: «تراژدى رستم و سهراب» اثر جاودان حماسهسراى بزرگ ایران زمین، حكیم ابوالقاسم فردوسى و «لیلى و مجنون» اثر سمخنور نامى ایران نظامى گنجوى و چند اثر دیگر مثل: «ساقى» با الهام از فیلسوف بزرگ ایران خیام نیشابورى، اتود راپسودى ایرانى، سمفونیك «خرابههاى تخت جمشید»، باله «مینیاتورهاى ایرانى»، «آوازهاى زرمه»، «رقص چركسى»، «گل و بلبل»، «اى ساربان»، «اسكرتسو و كنسرتو پیانو، شماره 2» ،«گل و بلبل»، «جوشش روان»، «باله قصه ایرانى» و چند اثر دیگر را ساخته كه هر كدام نمودار ذوق هنرى وى مىباشد. در سمفونى «رستم و سهراب» وى، بیش از 60 نفر از اعضاى «كر» و 180 نفر نوازنده در اركستر كار كردند و همزمان یك نفر گوشههاى این تراژدى را نقل مىكند كه باید یادآور شد این یك جهانى است. امیناللَّه حسین معتقد است كه: «موسیقى ایرانى، یك موسیقى جهانى است و ایرانى بااستعداد و باهوش و ذكاوت است و هستند كسانى كه استعدادهاى درخشانى در زمینه موسیقى دارند اما آنها احتیاج به استاد دارند تا كارهایى در سطح و معیار جهانى انجام دهند، در كار موسیقى استاد لازم است، شاگرد لازم است، بدبختى بسیارى از ما ایرانىها به خصوص در مورد موسیقى این است كه وقتى پنج نفر دور هم جمع مىشویم، هر پنج نفر مىخواهیم رئیس باشیم، این درست نیست. امیناللَّه حسین، موسیقى ایرانى را، پدر و مادر موسیقى جهان مىداند و این موسیقى را مثل آسمانها و كهكشانها پربار و غنى و بىانتها مىداند. تمام آثار حسین رنگ و بوى ایرانى دارد و حسین شدیدا تحت تأثیر موسیقى اصیل و سنتى ایران است و در ساختههاى خویش از آهنگهاى محلى (فولكوریك) آذربایجانى استفاده مىكند.