ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
به سال 1300 جلیل شهناز، در شهر افتخارآفرین و هنرپرور اصفهان، اصفهان چشم به جهان گشود، پدرش علاقهى وافرى به موسیقى سنتى ایران داشت و هر روز منزلش محفل گرم براى دوستداران این هنر بود. پسر دیگرش حسین شهناز تار را بس دلانگیز مىنواخت، پدر از همان اوان كودكى مشوق او در یاد گرفتن و نواختن این ساز اصیل ایرانى گردید و به همین سبب جلیل را به دست برادرش حسین سپرد تا او را با نواى ساز آشنا كند، از این زمان، جلیل بود و حسین و تار كه لحظهاى این سه دلداده از یكدیگر جدا نبودند هر وقت حسین كاسه تار را در آغوش مىگرفت و مىنواخت، جلیل از كنار او دور نمىشد و چون دلدادهاى شیدا به پنجههاى سحار او مىنگریست و در پیچ و تاب نواى آن خواستههاى كودكى خود را جستجو مىكرد و عطش خود را فرومىنشاند. ایام كودكى سپرى شد و دوران جوانى فرارسید، هر روز جلیل از مدرسه بازمىگشت یكسر به نزد برادر آمده با لحن كودكانه از او مىخواست كه تار بنوازد و حسین هم سخاوتمندانه هرچه داشت در طبق اخلاص نهاده و به او مىآموخت. جلیل پس از چندى به تهران آمد و به رادیو راه یافت و در اركسترهاى مختلف این دستگاه شركت جست و پس از مدتى در برنامه «گلها» شركت و یكى از بهترین سلیستهاى آن گردید. جلیل شهناز علاوه بر نواختن «تار» كه ساز اختصاصى وى مىباشد با نواختن «ویولن»، «سنتور»، «ضرب» نیز آشنایى كامل دارد و آنها را بسیار دلنشین مىنوازد، نواختهها و آثار شهناز در موسیقى ایران به خصوص گلها از آثار بزرگ و ممتاز موسیقى ایران است.
