ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
از سرزمین زیباى گیلان، هنرمندان خوب و مشخص و بىادعایى در هنر موسیقى ایران ظهور كردند كه هر كدام در جاى، جاى خود منشأ خدماتى به این هنر گردیدند، یكى از این هنرمندان على اكبرپور است كه خیلى بىادعا و بىتكبر مىباشد و براى همهى هنرمندان ارج و احترامى خاص قائل مىباشد. على اكبرپور (كاسعلى اكبرپور اسطلخى) فرزند حاج اسماعیل در عید قربان در سیاه اسطلخ كه یكى از قصبات شمال شرقى گیلان است متولد شد. وى دوران كودكى را در نهایت فقر و فاقه گذراند و با این كه كودكى خردسال بود و نمىتوانست به كارهاى شاق بپردازد معهذا با كار و تلاش در مزارع اطراف زادگاه خود كار مىكرد و این زمان را سپرى نمود و بیش از 9 سال از سنش نمىگذشت كه به رشت آمد و در منزل یكى از نزدیكانش سكنى گزید و خواندن و نوشتن را فراگرفت. وى در این شهر بود كه رفتهرفته علاقه وافرى به موسیقى پیدا كرد و این علاقه چنان در وجودش اوج گرفت كه براى یادگیرى این هنر به آموزشگاه گروهبانى ارتش وارد شد و نزد مرحوم مسیو یروان كه یكى از معلمین خوب و بارز آن زمان بود و بسیارى از نوازندگان آن روزگار، تكنیك موسیقى را نزد ایشان كار مىكردند تعلیم ویولن را آغاز كرد. مسیو یروان علاوه بر ویولن، انواع سازهاى بادى را در ارتش مىنواخت و ضمن نواختن آنها به شاگردان، نت را آموزش مىداد. اكبرپور زیر نظر این معلم دلسوز به سرعت مدارج ترقى را پیمود به طورى كه در ردیف اولین نوازندگانى قرار گرفت كه با فرستندهى مخابراتى این استان هفتهاى یك ربع ساعت با خوانندگان مختلف از: جمله ناصر مسعودى برنامه اجرا مىكرد. علاقه، پشتكار و استعداد وى موجب شد كه با وجود داشتن همسر و فرزندان موفق به گرفتن دیپلم شد و در ارتش با عنوان استاد موسیقى به تدریس در كلاس موسیقى مىپردازد. على اكبرپور از سال 1344 به گروه نوازندگان رادیو پیوست و در اركسترهاى مختلف به نوازندگى (آلتو) پرداخت، سپس با اركسترهاى: باربد، نكیسا و اركسترهاى بزرگ رادیو و تلویزیون همكارى كرد و در سال 51 -54 موفق به اخذ لیسانس موسیقى در رشتهى آهنگسازى از هنركدهى موسیقى ملى وابسته به دانشگاه مىگردد و جزو اولین هنرمندانى بود كه بورس ادامهى تحصیل موسیقى در كشور انگلستان نصیب وى و محمدرضا گرگینزاده مىگردد ولى او به خاطر زن و بچه و گرفتارى زندگى از رفتن به سفر منصرف مىشود. اكبرپور براى هنرمندانى چون: یروان پدر ژرژ مارتیروسیان، كیهان دیوانبگى، ركنالدین نژند احترامى خاص قائل است ولى پیشرفت خود را مدیون: ابراهیم روحىفر، والوت تارخانیان، حسن رادمرد، محمود كریمى، مصطفى پورتراب، رحمتاللَّه بدیعى، حسین دهلوى، فرهاد فخرالدینى، احمد پژمان، كریستیان داوید مىداند و همكارى با مرتضى حنانه، فریدون ناصرى، مصطفى كسروى، مهدى مفتاح و سیروس شهردار را براى خود افتخار مىداند و از سالهاى پربار هنرى خود تلقى مىكند. موسیقى محلى در وجود اكبرپور موج مىزند به طورى كه بسیارى از قطعههاى ساخته شده توسط او گویاى این ادعا و الهام گرفته از زادگاه خود، سرسبز و خرم گیلان زمین مىباشد و در طول سالیان همكارى وى با رادیو و تلویزیون پخش گردید كه حدود 300 آهنگ و قطعه مىباشد و بیشتر آنها تمهاى محلى دارد. كاسعلى اكبرپور، هنرمندى است بسیار حساس، زودرنج ولى متواضع، خوشقلب و مهربان كه علاقهاى بسیار به همسر و خانواده، به زادگاه، به موسیقى ایران، به هنرمندان آن و شعرایى كه در دوران فعالیتهاى هنرى همكارى داشته مثل: سیمین بهبهانى، شهین حنانه، آذر صرافپور، شهر آشوب، تیمور گورگین، ماهدخت مخبر، راغب، خورشیدى دارد و به صداى هنگامه اخوان بسیار علاقمند است و ایشان را مثل دختر خود مىداند خداوند حدود 20 اولاد به اكبرپور عنایت فرمود كه بیش از 6 دختر برایش باقى نماندند و متأسفانه بقیه عمرى نكردند و خیلى زود از این جهان رفتند و به سراى باقى شتافتند؛ ولى اكبرپور نوههایى دارد كه موجب گرمى كانون خانوادگى او مىباشند. وى در صدا و سیما به كار نوازندگى و آهنگسازى مشغول است و براى خوانندگانى چون: مهرداد كاظمى، جهانگیر زمانى، گودرزى، قدمى آهنگهایى ساخت كه ضبط و اجرا گردید و از آثار باارزشى مىباشد كه وى ساخته.
