ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد پنجم)
بهمن سراجیان به سال 1316 خورشیدى در تهران متولد شد. وى با شنیدن آواى موسیقى از رادیو، از همان طفولیت به این هنر فریفته گردید و هر وقت كه از رادیوى منزل موسیقى پخش مىشد او هر كارى داشت كنار مىگذاشت و حتى بازى را رها مىكرد و به موسیقى گوش مىداد. عشق و شوق به موسیقى چنان در وجود او شعله دوانیده بود كه در سن یازده سالگى، سال 1327 به كلاس مهندس رضا روحانى پدر انوشیروان روحانى رفت و درس آواز و نواختن سنتور را مشق كرد. وى زمانى كه به دبیرستان راه یافت، اولین برنامههاى هنرى خود را در گروههاى مختلف هنرى دبیرستان به اجرا درآورد و با مرحوم حسن زرگریان كه از شاگردان مرحوم استاد صبا بود و ساز ویولن را خیلى خوب مىنواخت، شروع به همكارى كرد. سپس به كلاس مرحوم رضا گلشنراد رفت و گوشهها و ردیفها را فرا گرفت و پس از آن نزد مرحوم جهانگیر شنجرفى نوازنده چیرهدست برنامههاى «گلها» به فراگیرى هرچه بهتر و زیبا نواختن ساز سنتور گردید و پس از آن به رادیو راه یافت و در اركسترهاى مختلف ان با سایر هنرمندان به اجراى برنامه پرداخت. وى در سال 1344 به استخدام وزارت پست و تلگراف درآمد و در آن وزارتخانه مشغول انجام وظیفه گردید و هیچگاه دست از معشوق خود كه ساز سنتور است نكشید.
