ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد پنجم)
محمدرضا ایوانى، برادر سهیل ایوانى نوازنده خوب و چیرهدست كمانچه به سال 1334 در كرمانشاه در یك خانواده مذهبى متولد شد و هماكنون یكى از هنرمندان خوب و باارزش این استان به شمار مىرود. محمدرضا ایوانى درباره فراگیرى موسیقى و روى آورى خود به این هنر والا و باارزش مىگوید: «بیش از هشت سال از سن من نمىگذشت كه در منزل دایى خود براى اولین بار از نزدیك ساز سنتور را دیدم و با آن آشنا گردیدم و به آن بسیار علاقمند شدم و به سبب همین علاقه، در خانه با قرار دادن سیم باز شده فنر خودكار به وسیله دو میخ بر تكهیى تخته و صدا دادن آن با كشش و ارتعاش سیم آشنایى پیدا كردم و بعدها سنتور را از دایى خود گرفته و پس از گذشت دوسال با مرارت بسیار (به عنوان مثال نت خرك اول (مى) را به عنوان پایه گرفته و فاصله خرك تا شیطانك همان نت را به 9 قسمت تقسیم كرده و با قرار دادن خرك در هر یك از این فواصل نت بعدى را كوك مىكردم و هر بار فواصل را كم و زیاد مىنمودم و كارهایى از همین قبیل كه نتیجهیى نمىگرفتم، از طرفى نظر به تعصب وضع خاص و جوى كه در منزل ما در آن زمان حكفرما بود جرأت اینكه مطرح كنم كه قصد رفتن به كلاس سنتور را دارم نداشتم). تا بالاخره موفق به كوك كردن سنتور شدم به طورى كه بعدها در سر كلاس درس، استاد فقط از یكى از نتهاى آن (ركرن زرد) ایراد گرفت. البته لازم به یادآورى است قبل از رفتن به كلاس فرهنگ و هنر، حدود دو سال و نیم بدون استاد به صورت تجربى كار مىكردم و تنها منبع یادگیرى من تماشاى تلویزیون بود و چون حس مىكردم كه بدون نت به بنبست رسیدهام، با مشقت فراوان خانواده را راضى كردم كه در كلاس فرهنگ و هنر كرمانشاه ثبت نام نمایم و از آن پس نزد استاد اكبر ایزدى كه از هنرمندان خوب و برجسته مىباشد، به فراگیرى كتاب دستور سنتور و ردیفهاى استاد ابوالحسن صبا پرداختم، البته در این سالها در برنامههاى كودك رادیو و تلویزیون كرمانشاه همراه برادرم سهیل ایوانى كه كمانچه را به خوبى و در نهایت زیبایى به تصدیق اهل فن مىنوازد، به اجراى برنامه مىپرداختم. خوشبختانه پس از چندى افتخار شركت در كلاس مكتب صبا نصیبم گشت به خدمت استاد ارجمند فرامرز پایور راه پیدا كردم و از این كه ایشان مرا به عنوان شاگرد پذیرفتند، سر از پا نمىشناختم به طورى كه هر هفته از كرمانشاه به تهران مسافرت مىكردم و پس از حضور در كلاس درس، مجددا به كرمانشاه برمىگشتم و در این مدت با كسب فیض از محضر این استاد عالیقدر و گرانمایه، با اصول صحیح این نواختن سنتور آشنا شدم تا اینكه همزمان با شروع و مشكلات جنگ تحمیلى به خصوص نارسایىهایى كه این جنگ در مناطق غرب كشور به وجود آورد، اجبارا از كلاس درس استاد محروم شدم. پس از چندى در وزارت دارایى استخدام شدم و جهت خدمت به محل مأموریتم كه در شهر مرزى مریوان بود رفتم و چون جابجا كردن ساز در آن زمان غیر ممكن بود در آنجا اقدام به ساختن سنتور نمودم و در موقع فراغ از كار اداره به تمرینات مشغول مىشدم و از آنچه استادان خود آموخته بودم مرور مىكردم». محمدرضا ایوانى در حال حاضر مشغول خدمت در اداره دارایى كرمانشاه مىباشد و علاوه بر تدریس خصوصى به شاگردان، در مركز فراگیرى هنر وابسته به صدا و سیماى كرمانشاه به تدریس مشغول مىباشد.
