ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
احمد رحمانىپور به سال 1314 در تهران خیابان ایران كوچه روحى متولد گردید. وى كه برادر آقاى محمود رحمانىپور نوازندهى باارزش عود مىباشد از همان كودكى زیر نظر پدر خود هر چند گاهى نواختن «تار» و آموختن آن را فرامىگرفت پدر ضمن آموزش به وى او را راهنمایى و تشویق مىكند كه هرچه بیشتر از این هنر با اطلاع گردد و عاقبت احمد را كه بیش از چهارده سال نداشت براى آموختن صحیح این فن به هنرستان موسیقى ملى فرستاد و در سال 1328 در این هنرستان ثبت نام مىنماید و بنا به پیشنهاد استاد روحاللَّه خالقى در رشته «تار» مشغول تحصیل مىگردد. اولین استاد وى شادروان موسىخان معروفى بود كه تار را به وى آموزش مىدهد، سپس وى براى تكمیل آن مدت 5 سال زیر نظر و در كلاس شادروان نصراللَّه زرینپنجه تعلیم مىبیند و پس از آن آقاى سلیمان سپائلو كه از شاگردان خوب مرحوم استاد علینقى وزیرى بود كار مىكند و فراگیرى این ساز ملى مىپردازد. وى در ضمن آموختن تار در هنرستان، به فراگیرى قرهنى زیر نظر وزیرىتبار، سهتار را نزد احمد عبادى، ضرب را نزد حسین تهرانى تمرین نمود و به خوبى فرامىگیرد. وى پس از دریافت دیپلم موسیقى از هنرستان موسیقى ملى، بنا به تشویق مرحوم روحاللَّه خالقى به مدت یك سال نزد استاد وزیرى آموختههاى خود را مرور مىكند و پس از كسب بهرهى فراوان از محضر این استاد بزرگ، جهت آموختن و فراگیرى موسیقى سینه به سینهى ایران و ردیفهاى آن نزد مرحوم علىاكبر خان شهنازى مىرود و مدتها نیز در كلاس ایشان از محضرش بهره مىگیرد. احمد رحمانىپور، از سال 1333 همكاریش را با رادیو در اركستر شمارهى یك به رهبرى استاد روحاللَّه خالقى شروع و سپس در اركستر سازهاى ملى ایران به رهبرى مهدى مفتاح شركت مىكند و همكاریش تا سال 1355 ادامه مىیابد. وى از سال 1338 همكارى خود را با برنامهى دوم تلویزیون آغاز و در برنامههایى كه از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت در تلویزیون اجرا مىشد شركت داشت و با اركسترهاى كوچك به سرپرستى نصرتاللَّه گلپایگانى و اركستر سازهاى ملى ایران به رهبرى استاد فرامرز پایور شركت و همكارى داشت. رحمانىپور همراه با اركسترهاى مختلف در كنسرتهایى كه به نفع جذامخانهى مشهد، آسایشگاه امینآباد، تالار فرهنگ، شیر و خورشید وقت (هلال احمر) فعالانه شركت مىكرد. احمد رحمانىپور، به ساختن «تار» علاقه و كشش وافرى در هنرستان از خود نشان مىداد به همین سبب مرحوم روحاللَّه خالقى وى را مورد حمایت و تشویق خود قرار داد و او در همان زمان كه دانشجو بودند به ساختن و تعمیر «تار» هم روى آورد و هماكنون گفته مىشود «تار»هاى ساخت وى از ریزهكاریهاى یحیى مسیحى كه «تار»هایش شهرت فراوان دارد برخوردار مىباشد. وى جهت شناساندن موسیقى سنتى ایران، همراه اركسترهاى وزارت فرهنگ و هنر وقت مسافرتهایى به كشورهاى: آلمان، آمریكا، انگلستان، فرانسه، ژاپن، افغانستان، هندوستان، پاكستان و مصر نموده است.
