ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
رضا گلشن (راد)، فرزند میرزا اسماعیل گلشن، به سال 1298 در محله بازار تهران متولد شد، مرحوم اسماعیل گلشن كه خود از موسیقى بهرهمند بود و در دستهى موزیك ارتش در فوج نادرى (سال 1310) ترومپت مىنواخت. پسرش رضا را از همان نوجوانى به مدرسهى موزیك كه سرپرستى آن با شادروان سالار معزز بود مىفرستد و او را، در آنجا به علت این كه انگشتانش كوچك بود و به قرهنى نمىرسید، ابتدا نواختن فلوت را یاد گرفت سپس بعد از دو سال روى به قرهنى آورد، استاد اولیهى رضا گلشن مرحوم سرهنگ ایروانى بود كه افسرى جدى و وارد به موسیقى و نت و خودش ویولن و قرهنى را با استادى مىنواخت. رضا گلشن مدت پنج سال در مدرسه تعلیم مىگیرد و چون از استعدادى خوب و باارزش برخوردار بود به زودى به سرپرستى دستهى موزیك نظامى عباسآباد منصوب مىشود و تا سال 1336 كه بازنشسته شد، در این سمت باقى بود. وى در سال 1324 رسماً همكارى خود را با رادیو آغاز كرد و چون فردى بود ارتشى و مشكلاتى داشت از جهت شركت در برنامههاى متفرقهى هنرى غیر از برنامههاى خاص ارتش، لذا كلمهى (راد) را به آخر اسمش گلشن اضافه نمود تا برایش مشكلى ایجاد نشود. به هر حال رضا گلشن، در اولین سال همكارى خود با رادیو، در اركسترهاى: صبا، اركسترهاى شمارهى یك، دو، پنج، شش و اركستر شما و رادیو شركت و تا سال 1350 كه رادیو و تلویزیون در هم ادغام شدند ادامه مىیابد. وى ضمن این كه بسیارى مواقع سلو مىنواخت از ذوق آهنگسازى نیز بهرهمند بود و حدود یكصد و پنجاه ساخت كه خوانندگانى نظیر: غلامحسین بنان، محمودى خوانسارى، اكبر گلپایگانى، اسداللَّه پیوند، جمال وفایى، منتشرى و غیره... خواندهاند. رضا گلشن از هنرمندان متواضع و بىادعاى موسیقى ایرانى مىباشد و در حد تواناییش به این هنر خدمت كرد. نوازنده. تولد: 1298، تهران. درگذشت: اسفند 1369. رضا گلشن راد، فرزند میرزا اسماعیل گلشن، به مدرسهى موزیك كه سرپرستى آن با غلامرضاخان سالار معزز (امیر پنجه) بود، رفت. ابتدا فلوت و سپس قرهنى (كلارینت) را آموخت. استاد وى محمود ایروانى بود كه از شاگردان سلیمانخان در مدرسهى موزیك لومز به شمار مىرفت. رضا گلشن پنج سال تعلیم دید و به سرپرستى دستهى موزیك نظامى عباسآباد منصوب شد تا سال 1336 كه بازنشسته گردید. در سال 1334 كه اكثرا اساتید مجرب از رادیو اخراج شده بودند، به آن دستگاه وارد شد و به نوازندگى پرداخت. ساز وى در رادیو قرهنى بود و گهگاهى آهنگسازى نیز مىكرد. گلشن در اركستر صبا، اركستر شمارهى 1 و 2 و 5 و 6 و همچنین اركستر شما و رادیو» شركت داشت، حدود صد و پنجاه عدد ساختههاى ملودیك از وى باقى مانده كه خوانندگانى نظیر غلامحسین بنان، محمودى خوانسارى، اكبر گلپایگانى و دیگران آنها را اجرا كردهاند. وى بعد از انقلاب اسلامى دیگر فعالیتى نداشت. (تو 1298 ش)، موسیقیدان. در تهران به دنیا آمد. پدرش چون در موسیقى دستى داشت، وى را از همان نوجوانى به مدرسهى موزیك فرستاد و او در آنجا به علت اینكه انگشتانش كوچك بود و به قره نى نمىرسید، ابتدا نواختن فلوت را یاد گرفت و سپس در كلاس سرهنگ ایروانى به نواخت قره نى پرداخت. گلشن مدت پنج سال در مدرسهى موزیك موسیقى را فراگرفت و چون از استعداد خوبى برخوردار بود ، به سرپرستى دستهى موزیك نظامى عباسآباد منصوب شد. وى در 1324 رسمان همكارى خود را با رادیو آغاز كرد و در اركسترهاى متعددى شركت نمود. او ضمن اینكه بسیارى مواقع سلو مىنواخت، از ذوق آهنگسازى نیز بهرهمند بود و حدود یكصد و پنجاه آهنگ ساخته كه با صداى خوانندگانى نظیر: بنان، محمودى خوانسارى، گلپایگانى و غیره اجرا شده است.[1]