ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
چنگیز عسگرپور، فلوتنواز ارزنده و باارزش به سال 1311 در شهرستان زیبا و خرم بابل دیده به جهان باز كرد. بیش از دو سال از سنش نمىگذشت كه همراه والدین به تهران نقل مكان كرد. دوران كودكى را به سرعت پشت سر نهاد، ولى سن وى اقتضا نمىكرد كه به مدرسه رود و هنوز صغیر و كوچك بود كه از چوب قلم نى براى خود نى تراشیده و با تعبیه چند سوراخ روى آن شروع به نواختن كرد و با هر زحمتى كه بود صداها و نواهاى آن روزگار را كه خوانده و نواخته مىشد نزد خود تمرین مىكرد. این علاقه و نواختن نى روزبروز در وى شدیدتر مىشد تا اینكه او در مدرسه مولوى جهت تحصیل ابتدایى ثبت نام مىكند، هنوز دوران تحصیل ابتدایى را به پایان نبرده بود كه علاقهى زیاده از حد وى به موسیقى موجب گشت تا والدین، چنگیز را در هنرستان ملى موسیقى كه در آن زمان ریاستش با زندهیاد كلنل علینقى وزیرى و در لالهزار كوچه خندان قرار داشت برده و ثبت نام نمود. استاد فلوت آن زمان هنرستان، شخصى بود به نام «دولگف» كه از اهالى اسپانیا بود و بسیار سختگیر ولى دلسوز و مهربان، چنگیز عسگرپور زیر نظر این مربى به سرعت مراحل پیشرفت و ترقى را طى كرد به طورى كه هنوز دوران تحصیل را به پایان نرسانده بود كه به اركستر انجمن موسیقى ملى وارد مىشود و مدت 9 سال در اركسترى كه هنرمندان بزرگى چون: ابوالحسن صبا، ابراهیم منصورى، مهدى مفتاح، حسین بیگلرى، حسینعلى ملاح، محمود تاجبخش، محمد میرنقیبى، موسى معروفى، اكبر محسنى، فروتنراد، روحافزا، وزیرى تبار، علىمحمد خادم میثاق، حسین تهرانى و نصراللَّه زرینپنجه همكارى كرد. چنگیز عسگرپور در سال 1322 همكارى خود را با رادیو آغاز و در اركسترهاى: مهدى خالدى، اكبر محسنى، عباش شاپورى، علىمحمد خادم میثاق، برنامههاى ارتش، برنامه كارگران، اركستر شمارهى یك، شما و رادیو، هنر براى مردم، شاعران قصه مىگویند (یادى از هنرمندان) و برنامهى سازهاى ملى و خوانندگانى نظیر: قمرالملوك وزیرى، بنان، عبدالعلى وزیرى، سعادتمند قمى، حسین قوامى، ایرج و غیره همكارى داشته. وى در سال 1324 اقدام به تأسیس كلاس موسیقى به نام آموزشگاه «هنر» در خیابان نادرى نمود كه تا سال 1330 در آن خیابان باقى بود ولى از این سال، محل كلاس به خیابان لالهزار كوچه مهران تغیر محل داد و تا سال 1332 كه كلاس وى باز بود فعالیتش در كوچه مهران بود، عسگرپور از این كلاس شاگردان خوبى را تربیت و به موسیقى اصیل ایران تحویل داد كه مىتوان از: امیر انتظامى، خسرو تهراتى، امیر درخشان، مسعود فرامرزى (نایبى) نام برد و همین امر نشان مىدهد كه در ایران بعد از استاد خارجى فلوت «دلگف»، وى معلمى خوب و مسلط بر تدریس این ساز مىباشد. عسگرپور علاوه بر كلاس حدود هشت سال در مدرسه عالى دختران تدریس كرد و در امور تربیتى شهر كاشان، قزوین، شهر روى و شمیرانات شاگردان خوب و باارزشى تربیت كرد كه بعضى از ایشان در كنسرواتوارهاى خارج مشغول نواختن هستند. چنگیز عسگرپور در هنرستان موسیقى ملى با توجه به این كه موسیقى علمى فرامىگرفت ولى چون اكثر استادان و هنرجویان، ساز ملى مىنواختند گوشش به نواها و گوشههاى موسیقى سنتى و اصیل بیشتر آشنا گردید و بیشتر علاقمند به موسیقى وطنش شد و حدود 30 آهنگى كه براى خوانندگان و موسیقى متن فیلمها ساخت از موسیقى اصیل الهام و مایه گرفته بود، دیگر آوازهى شهرت وى توسط رادیو از مرزهاى كشور گذشته بود، به طورى كه در سال 1332 به دعوت رادیو بغداد براى افتتاح تلویزیون مركز عراق، در چهارچوب قراردادهاى فرهنگى و هنرى و اجراى برنامههایى به این كشور همجوار مسافرت كرد كه اقامتش دو سال به طول مىانجامد و در آن جا با هنرمندانى مثل: منیربشیر، سلمان شكور، رضاعلى، ناظم غزالى همكارى مىكند. پس از دو سال اقامت در عراق، به دعوت كنسرواتوار لبنان در سال 1334 به بیروت مىرود و در این شهر با هنرمندان بزرگ آن كشور نظیر: فیروز، ودیع، صافى و تنى چند همكارى و معلم تدریس فلوت مىگردد و در سال 1336 به مصر مىرود و در قاهره با هنرمندان رادیو و تلویزیون و سینماى مصر مثل: محمدعبدالوهاب، عبدالحلیم حافظ، یوسف وهبى، فریدالاطرش، عمر شریف و احمد رمزى همكارى مىنماید. در قاهره زمانى كه تنور جنگ بین مصر از یك طرف و ممالك استعارى انگلیس، آمریكا، فرانسه و اسرائیل تافته شده بود و شب و روز بر مردم شهرهاى مصر به خصوص «پرت سعید» بمب توسط هواپیماهاى انگلیس و فرانسه ریخته مىشد و مردم بىگناه هستى و نیستى خود را از دست داده بودند، چنگیز عسگرپور همراه هنرمندان مصرى به خصوص خوانندهى شهیر آن كشور «امكلثوم» براى تقویت روحیه و بنیهى مادى، دفاعى مردم به مدت 5 شب كنسرت داد كه تمام درآمد حاصله از آن صرف امور خیریه مردم گردید. چنگیز عسگرپور از معدود هنرمندان ایران است كه آوازهى شهرتش در خارج از ایران بیش از خود ایران مىباشد زیرا مسافرتهایى كه به كشورهاى: سوریه، قطر، مراكش، مصر، سودان، الجزایر، تركیه، كویت، بحرین، ابوظبى، دوبى، مسقط، یونان، اتریش، آلمان (شهرهاى مختلف آن)، فرانسه (شهرهاى مختلف آن)، آمریكا (شهرهاى مختلف آن)، افغانستان، پاكستان و هندوستان كرد موجب این اشتهار براى وى و موسیقى ایران گردید. عسگرپور مجموعاً حدود 51 سال در صحنهى موسیقى اصیل و سنتى كشور فعالیتهاى چشمگیر و گوناگون داشته و به اكثر سازها و نواختن آنها آشنایى دارد ولى ساز تخصصى او، فلوت مىباشد و به قدرى در نواختن این ساز بادى تبحر دارد كه در هر 3 «اوكتاو» نواختن نغمههاى متنوع و مختلف ایرانى زدن را با مهارت دارد و این از استعداد ویژهى وى در نواختن این ساز مىباشد.