ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
هوشنگ ظریف به سال 1317 در تهران متولد شد و از همان دوران كودكى مانند بسیارى از بزرگان موسیقى ایران، علاقهى وافرى به این هنر ظریف و آسمانى داشت و از میان سازها به «تار» بیش از همه نظر داشت. هوشنگ ظریف نوجوانى بیش نبود كه جهت فراگیرى موسیقى نزد استادانى مثل: موسى معروفى و علىاكبر شهنازى مىرود و از محضر این اساتید كسب فیض مىنماید و پس از چندى براى كسب و آموختن موسیقى علمى در هنرستان عالى موسیقى ثبت نام مىنماید در سال 1337 از این هنرستان فارغالتحصیل شده در همین سال به استخدام وزارت فرهنگ و هنر به عنوان هنرآموز سرود و موسیقى درمىآید، سپس مشغول تدریس در سازمان پیشآهنگى ایران شد و در سازمان خدمات اجتماعى كشور با سمت هنرآموز موسیقى كشور به نابینایان مشغول گردید. استاد ظریف از 1342 تا سال 1359 در هنرستان عالى موسیقى ملى به مدت 17 سال به تدریس اشتغال و از سال 1361 استاد تار واحد موسیقى سازمان زرتشتیان ایران (فروهر) مىباشد. هوشنگ ظریف سالها سولیست تار در اركسترهاى متعدد سازمان ملى وابسته به وزارت فرهنگ و هنر و شركت در اجراى برنامههاى موسیقى اركسترهاى مزبور در سازمان رادیو تلویزیون ملى ایران بود، سولیست و نوازنده تار در برنامههاى موسیقى ملى ایران در رادیو تلویزیون ایران به مدت 20 سال، وى در حافظیهى شیراز جهت ارائه و شركت در برنامههاى موسیقى اصیل و سنتى ایران بارها شركت داشته و جهت شناساندن موسیقى سنتى ایران و اشاعهى آن نیز مسافرتهاى متعددى به كشورهاى: آمریكا، شوروى، كانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربى، ایتالیا، مصر، تونس، مراكش، الجزایر، هندوستان، پاكستان، تركیه و تمام كشورهاى اروپاى شرقى همراه با اركسترهاى موسیقى سنتى وابسته به وزارت فرهنگ و هنر سابق نموده است. استاد ظریف در سال 1973 نیز به منظور اجراى برنامههاى آموزشى موسیقى سنتى و ملى ایران در بخش موسیقى تعدادى از دانشگاههاى آمریكا در سراسر این كشور مسافرت داشته و نیز در فستیوال موسیقى «شانكار لعل» كه در سال 1975 در هندوستان برگزار شد شركت در بیست و یكمین فستیوال جهانى موسیقى كه در همین سال در فرانسه برپا شده بود شركت داشته. وى با شركت فعال در اجراى كنسرتهاى متعدد موسیقى ایرانى در وین پایتخت اتریش موجب شناسایى هرچه بیشتر موسیقى سنتى ایران به این مركز موسیقى و فرهنگى اروپا گردید، سپس در سال 1958 كه در فستیوال اینسبورك شركت كرد موجب شناسایى و اشاعهى موسیقى سنتى ایران شد. استاد ظریف علاوه بر سمت استادى در «تار» با نواختن «سهتار» و «تنبك» آشنایى كامل دارد و شاگردان متعددى را در هنرستان و مؤسسات فرهنگى و كلاسهاى خصوصى و عمومى تعلیم داده و خدمات بزرگى به موسیقى سنتى ایران نموده و در جهت تدوین متد نوازندگى «تنبك» با مرحوم استاد حسین تهرانى همكارى داشته كه عنوان آن «آموزش تنبك» مىباشد. دیگر همكارى در تصحیح و ردیفهاى آوازى مرحوم محمود كریمى استاد آواز ایران مىباشد كه عنوان كتاب «ردیف آوازى موسیقى سنتى ایران» مىباشد. از فارغالتحصیلان دوره دوم هنرستان است كه در سال تحصیلى 1336 -37 موفق به اخذ دیپلم كامل موسیقى در رشته تار گردید، اولین الفباى این ساز را از استاد موسى معروفى آموخت و سالها محضرش را گرامى داشت، استاد نیز او را چون فرزندى عزیز مىداشت، نه تنها به كار تعلیمش مىپرداخت بلكه به تربیتش نیز صمیمانه همت مىگماشت تا هنرمندى باشخصیت و در خور چنین نامى بسازد، پس از اخذ دیپلم در سال 1342 به هنرستان موسیقى ملى راه یافت و در كنار سایر هنرآموزان و استادان به كار تعلیم هنرجویان تار پرداخت، بعدها كه براى ادامه تحصیلاتش وارد هنركده موسیقى ملى گردید از محضر استاد علىاكبر شهنازى نیز سودها جست لكن متأسفانه با تغییرات كلى در نظام آموزشى هنرستان و تعطیل دوره عالى «هنركده» ادامه كار او تاكنون میسر نگردیده است اكنون او همچنان به كار تعلیم و تدریس سازش در دورههاى عالى موسیقى «دانشگاه هنر» مىپردازد و علاقمندان بسیارى بطور خصوصى تحت تعلیمش قرار دارند. به علاوه فعالیتهاى دیگرى نیز داشته و دارد كه از موضوع بحث ما خارج است، او پس از سالها خدمت هنرى در سال 1359 بازنشسته گردید. هوشنگ ظریف از جمله هنرمندانى است كه شخصیت فطرى و هنرش فردى را ساخته است كه در خانواده موسیقى مىدرخشد، توفیق هرچه بیشتر درخشانترش را آرزومندیم.
