ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
نصراللَّه زرینپنجه بسیار جوان بود كه در خود ذوق به موسیقى را احساس كرد و با دلى سرشار از این علاقه به نزد میرزا ربیع برادر درویش خان رفت و شاگردى او را به جان و دل پذیرفت. میرزا ربیع همین كه نصراللَّه را جوان مستعدى یافت با شوقى مطبوع تعلیم او را برعهده گرفت و نصراللَّه را به رموز موسیقى آشنا ساخت. نصراللَّه همین كه محضر استاد را براى درك نكات برجستهى موسیقى آماده یافت. شب و روز به كار آموختن پرداخت و دیرى نگذشت كه در این راه به جایى رسید آنگاه نزد حسینخان هنگآفرین و موسىخان معروفى رفت و از محضر این دو استاد نیز بهره گرفت و نكات بسیارى آموخت، زرینپنجه رفتهرفته در سهتار و عود و ترمپت دستى یافت و خود در این راه استاد گردید ولى با این همه چون از روزگار نخست به تار علاقهى بیشترى داشت آن را ساز تخصصى خود قرار داد و شب و روز وقت خود را صرف تكمیل آن نمود تا آنجا كه پنجهاش در این راه زرین شد و زرینپنجه لقب گرفت. زرینپنجه، از سال 1322 در رادیو به كار نوازندگى پرداخت و با اركسترهاى مختلفى كار كرد و مدتى هم رهبرى اركستر شماره یك رادیو را به عهده داشت و در هنرستان موسیقى ملى هم معلم تار و سهتار بوده است. زرینپنجه، در دوران فعالیت هنرى خود حدود 50 آهنگ ساخت. به سال 1285 در تهران متولد شد و از همان كودكى با موسیقى مأنوس شد و خود با آن انس گرفت. ثمرهى ازدواج زرینپنجه دو دختر است كه از او به یادگار مانده به نامهاى مهین زرینپنجه و شهین زرینپنجه، كه مهین پیانو و شهین ویولن مىنوازند و هر دو از فارغالتحصیلان هنرستان موسیقى ملى مىباشند، نصراللَّه زرینپنجه در آذرماه 1360 دار فانى وداع گفت، روانش شاد. (1360 -1285 ش)، موسیقیدان و نوازنده. در تهران به دنیا آمد. در جوانى تار را نزد میرزا ربیع، برادر دریوش خان، فراگرفت. سپس از محضر استادانى چون: حسین خان هنگآفرین، موسى خان معروفى، نى داوود و شهنازى بهره گرفت. وى جزو دسته موزیك هنگآفرین بود و تار را در كلاس خصوصى او فراگرفت. زرین پنجه در سه تار و عود و ترومپت نیز مهارت یافت و استاد این فن شد. تار را ساز تخصصى خود قرار داد و تا آنجا پیش رفت كه لقب زرین پنجه گرفت. وى از سال 1322 ش در رادیو به نوازندگى پرداخت و با اركستر شماره یك رادیو را به عهده داشت در هنرستان موسیقى ملى معلم تار و سه تار بود. زرین پنجه، در دوران فعالیت هنرى خود حدود پنجاه آهنگ ساخت. از شاگردان او مىتوان به اماناللَّه تاجیك اشاره كرد كه در زمینهى عود هنرآموز بود.[1] نوازنده. تولد: 1285، تهران. درگذشت: 25 آذر 1360، تهران. نصرالله زرینپنجه از كودكى با موسیقى مأنوس شد. در سیزده سالگى به شاگردى میرزا ربیع براى فراگیرى تار رفت. بعدها وارد خدمت موسیقى نظام شد. سپس نزد حسینخان هنگآفرین و موسى معروفى رفت و از محضر این دو نفر نیز بهره گرفت و نكات بسیارى آموخت. بعدها از خدمت موسیقى ارتش استعفا داد. زرینپنجه رفته رفته در سهتار و عود و ترمپت دستى یافت ولى با این همه چون از روزگار نخست به تار علاقه بیشترى داشت آن را ساز تخصصى خود قرار داد و شب و روز وقت خود را صرف تكمیل آن نمود تا آنجا كه زرینپنجه لقب گرتف. چندى از مرتضى نىداود و یحیى زرپنچه و علىاكبر شهنازى تعلیم گرفت. تا اینكه با موسى معروفى آشنا شد و از ردیفهاى ایشان استفاده برد. نصرالله زرینپنجه در سال 1313 از موسیقى دلسرد شد و تار را كنار گذاشت و به خدمت دولت درآمد و در وزارت دارایى مشغول به كار شد. در سال 1320 كه در هنرستان موسیقى كلاسهایى تأسیس شد، دوباره شوقى یافت و در آن كلاس از حسین سنجرى تعلیماتى گرفت. هنگامى كه اركستر انجمن موسیقى ملى تشكیل شد، از اولین نوازندگانى بود كه در این اركستر شركت كرد. بعدها بر اثر تشویق روحالله خالقى از وزارت دارایى به فرهنگ انتقال یافت و دوباره به موسیقى پرداخت. نصرالله زرینپنجه از سال 1322 در رادیو به كار نوازندگى پرداخت و با اركسترهاى مختلفى كار كرد و مدتى هم رهبرى اركستر شمارهى یك رادیو (اركستر سازهاى ایرانى) را به عهده داشت و در هنرستان موسیقى ملى هم معلم تار و سهتار بوده است. زرینپنجه، در دوران فعالیت هنرى خود حدود پنجاه آهنگ ساخت. وى همچنین اتودهایى براى تار نوشته كه به چاپ رسیده است. (دو جلد).