ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
لشگرىها و خانوادههاى وابسته، از جلمه خانوادههایى هستند كه به موسیقى كشور خدماتى كرده و در این راه آثار بیادماندنى و شاگردانى خوب و ارزنده تربیت و تحویل موسیقى ایران دادهاند، زیرا اگر از مرحوم محمدتقى خان بهارى (پدر اصغر بهارى) نوازنده كمانچه، اكبرخان، رضاخان و حسنخان (دایىهاى اصغر بهارى) نوازندگان كمانچه، اصغر بهارى (نوازنده كمانچه) پسرخاله بزرگ لشگرى (نوازنده ویولن) و جواد لشگرى (نوازنده ویولن)، (رضا لشگرى) (خواننده) (پدر جواد لشگرى)، نصرتاللَّه لشگرى (نوازنده تار) (برادر جواد لشگرى نوازنده ارگ و پیانو) یاد نماییم، متوجه این حقیقت خواهیم شد كه لشگرىها واقعاً به سهم خویش در موسیقى ایران، جاى خاص خود را دارا مىباشند. از میان این هنرمندان یاد شده، منوچهر لشگرى در بیستم اسفندماه 1314 خورشیدى در تهران به دنیا آمد. پدر وى مرحوم علىاصغر لشگرى، از نوازندگان خوب و بنام تار بود و همگى افراد خانواده او هنرمند و با موسیقى سنتى ایران مأنوس مىباشند. برادرانش مرحوم حسن لشگرى، محمد لشگرى و حسین لشگرى از نوازندگان و آهنگسازان مشهور مىباشند. منوچهر لشگرى، از سن 10 سالگى نزد خود و به راهنمایى پدر نواختن نىلبك و فلوت را آغاز كرد و در سن دوازده سالگى نزد دایى هنرمند خویش جواد لشگرى شروع به یادگیرى فن نواختن ویولن نمود و پس از مدتى فراگیرى كمانچه، سنتور و سهتار را نیز آغاز كرد. وى از سال 1333 به عنوان نوازندهى فلوت در اركسترهاى استادان: ابراهیمخان منصورى، مرتضىخان محجوبى شروع به همكارى كرد و بعدها به نوازندگى ویولن پرداخت كه با اركستر نكیسا به رهبرى مصطفى كسروى، اركستر باربد به رهبرى فریدون ناصرى، اركستر سازهاى ملى به رهبرى مهدى مفتاح و اركستر مهندس همایون خرم تا این اواخر ادامه داشت و در كنار نوازندگى در رادیو، هیچگاه از تدریس به علاقمندان موسیقى و هنرجویان این رشته از هنر دست برنداشت و همیشه با علاقهمندى فراوان نسبت به تربیت هنرآموزان موسیقى در كلاسى كه به اتفاق برادران لشگرى در سهراه امین حضور دایر كرده بود كوشا بود. وى علاوه بر تدریس در این كلاس، سالها در كلاسهاى «گام» با همكارى مرحوم امیرناصر افتتاح و كلاس «موزیك ایران» به اتفاق مرحوم احمد اسكویى مشغول آموختن علم موسیقى به شاگردان بود. منوچهر لشگرى كارهاى هارمونى و آهنگسازى را در كلاسى كه از طرف رادیو ایران، در دانشگاه تهران تشكیل شده بود، نزد استادانى چون: هوشنگ استوار، شریفزاده و پروفسور دیوید فراگرفت و بعد از آن هم در طول همكارى كه با رادیو داشت از راهنمایىهاى شادروان استاد مرتضى حنانه بسیار بهره گرفت. وى از سال 1340 شروع به آهنگسازى كرد و اولین آهنگى كه ساخت «آتش جاویدان» نام داشت كه در «افشارى» با صداى جادویى زندهیاد استاد غلامحسین بنان و شعر شادروان ابوالقاسم حالت اجرا شد و از آن پس آهنگهایى به نام: «در مىزند آتشم زد» با شعر سیمین بهبهانى (خواننده مرضیه)، «در مىخونه بسته» با شعر هما میرافشار (خواننده الهه)، «به یادت بودم» با شعر سیمین بهبهانى و «چشمام» با شعر ماهدخت مخبر (خواننده كورس سرهنگزاده) و «عزیز یكدانه» با شعر معینى كرمانشاهى و «طاق یا جفت» با شعر سیمین بهبهانى (خواننده سیما بینا) و «خدایا عاشقم كن» با شعر معینى كرمانشاهى (خواننده جمال وفایى) و «پاكى دل» با شعر سیمین بهبهانى (خواننده ناصر مسعودى) و «بیگانه از دل» با شعر هما میرافشار (خواننده رویا) و «من و خاكستر» با شعر سیمین بهبهانى (خواننده عهدیه) و تعدادى دیگر و همكارى با شاعران و ترانهسرایان دیگرى چون: دكتر نیر سینا، ابراهیم صهبا، بهادر یگانه و محمدعلى بهمنى بوده كه نتیجه این همكارىها به وجود آمدن حدود دویست آهنگ مىباشد. منوچهر لشگرى، علاوه بر آهنگسازى، تنظیم بسیارى از آهنگهایش را نیز به عهده داشته و آهنگهایى را كه براى اركستر سازهاى ایرانى نوشته و ضبط كرده، گویاى این مدعا است. و آهنگهایى را كه در گوشهها و ردیفهاى ایرانى نوشته مثل: قطعات «موج» در شور، «نسیم» در بیات ترك، «شبنم» در چهارگاه، «شكوفه» در ماهور، «گلدون» دردشتى نوشته اجرا نموده است نظیر: ملودى قطعه «گلدون» كه هماكنون آرم برنامه «راه شب» و قسمت دیگرى از آن آرم برنامه «با شما براى شما» مىباشد كه از صداى جمهورى اسلامى ایران پخش مىگردد. لشگرى، در بسیارى از مسافرتهاى فرهنگى و هنرى كه به منظور اشاعه هرچه بیشتر موسیقى سنتى و اصیل ایرانى به داخل و خارج از كشور انجام پذیرفته شركت داشته است از جمله مسافرت به كشورهاى: آلمان، فرانسه، آمریكا، افغانستان، تركیه و بسیارى از شهرها و استانهاى مملكت را باید نام برد. وى در كنسرتهایى كه به نفع مؤسسات خیریه و بیمارستانها و مسلولین و امینآباد و سالنهاى فرهنگى و هنرى برپا مىشد شركت فعال داشت. وى كتاب ردیف آوازهاى ایرانى را براى رشتههاى ویولن، فلوت و نى نوشته و چاپ كرده است كه در دسترس مىباشد، مشابه همین كتاب را براى سنتور نوشته كه در دست نتنویسى بوده و كتابهاى قطعات ضربى براى كلیه سازها و مقدماتى فلوت و مقدماتى سنتور هم در دست نوشتن دارد كه به ترتیب در حال چاپ مىباشند. لشگرى داراى دو فرزند به نامهاى ساسان و سهیل مىباشد و خودش مىگوید: «تصور مىكنم پسر كوچكم سهیل جانشین خوبى براى من باشد تا آثارم را حفظ نماید، چون از همین كودكى علاقه عجیبى به موسیقى دارد». فصل سوم نوازندگان: پیانو، ترومپت، قرهنى، فلوت، نى، ضرب، آواز، خوانندگان
