مشاهیر ایران و جهان - طاطایی، رضاقلی

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)

رضاقلى طاطایى، فرزند طاطایى به سال 1341 در تهران خیابان باغ فردوس تجریش متولد شد. وى از زمان طفولیت خود شب‏ها، با صداى لالایى مادر به خواب مى‏رفت و صبح‏ها با نواى ویولن پدر از خواب بیدار مى‏شد. رضاقلى خیلى زود تحت تأثیر و جذبه موسیقى فراگرفت و همین محیط مناسب موجب گشت تا او از پدر بخواهد كه به وى اجازه دهد، با یكى از ویولن‏هاى ایشان شروع به نواختن و فراگیرى موسیقى نماید. پدر او كه عشق فرزند خود را به موسیقى دید، اقدام به تعلیم و تدریس وى كرد و پس از مدتى او را نزد محمد بهارلو فرستاد تا از سبك و سیاق نوازندگى او نیز چیزى بیاموزد، رضاقلى طاطائى، پس از چندى جهت فراگیرى موسیقى كلاسیك كار كرد، سپس زیر نظر استاد على تجویدى ردیف‏هاى استاد ابوالحسن خان صبا را فراگرفت و مدتى را نیز در خدمت مهندس همایون خرم كار كرد و تئورى موسیقى را نزد دكتر پرویز منصورى آموخت و پس از آن براى تكمیل تئورى موسیقى به خدمت هنرمند ارجمند محمدرضا درویشى رفت و از محضر وى استفاده برد. رضاقلى طاطایى، علاوه بر ویولن با نواختن سه‏تار نیز آشنایى دارد و مدت‏ها در آموزشگاه موسیقى «ماندانا» به تدریس شاگرد و هم‏اكنون مشغول تعلیم و تدریس به طور خصوصى به شاگردان مى‏باشد. وى، هنرمندى است تحصیل كرده و با دانش موسیقى و اعتقاد دارد كه یك هنرمند سلطانى فرهنگ جامعه خویش است كه رفتار و حركات اجتماعى او، نقش بسزا در فرهنگ عمومى آن جامعه دارد، هنر موسیقى كه یك هنر والا و بزرگ و از هنرهاى ظریف و احساسى است و مى‏تواند انسان‏ساز باشد باید از هر آلودگى پاك و مبرا باشد و زمانى هنر یك هنرمند بخصوص در موسیقى به اوج تكامل و ترقى خود مى‏رسد، كه همراه با شخصیت و سلامت كامل روح او توأم باشد و در همین رابطه است كه وظیفه هنرمندان، وظیفه‏اى بسیار خطیر و حساس بوده و باید كمال توجه و دقت را در این خصوص داشته باشند، تا جاى والایى را كه در خور شأن و مقام واقعى ایشان است به دست آورند.