ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
مهندس مجید راهدوست، یكى از هنرمندان خوب و باارزشى است كه به سال 1320 خورشیدى، در شهر تبریز، شهر قهرمانپرور و فخرآفرین استان آذربایجان، شهر ستارخانها، شهر باقرخانها دیده به جهان گشود. پدر وى افسر ارتش و پزشك بود كه از علاقمندان و طرفداران موسیقى اصیل و سنتى ایران بود، عموى او میرزا حسنخان سالك از آوازى خوش و رسا بهرهور بود و با تمام گوشهها و ردیفهاى موسیقى ایران آشنایى كامل داشت. مجید تازه مدرسه ابتدایى را به اتمام رسانیده بود كه براى تحصیل علم موسیقى به هنرستان عالى موسیقى تبریز رفت. در هنرستان كه تحصیل مىكرد، مورد توجه عزیز شعبانى، رئیس وقت هنرستان قرار گرفت و با علاقه و پشتكارى كه از خود نشان داد، در سال دوم هنرستان وارد دسته موزیك ترومپت شد. رهبرى این دسته موزیك در آن زمان با مرحوم سروربخش بود، پس از مدتى كه وى كلیه دروس مربوط به ساز ترومپت را فراگرفت، پس از دو سال به دسته گروه كر هنرستان رفت و تا پایان دوره تحصیلى هنرستان شاگرد نمونه بود. در سال 1338 كه وى به سن 18 سالگى رسیده بود، در مسابقاتى كه در كل استان برپا شده بود، مقام اول را كسب كرد و در همان سال جهت شركت در مسابقات هنرى كشور كه در منظریه تهران برگزار مىشد به تهران آمد و پس از یك دوره 15 روزه در منظریه توانست مقام اول را در میان هنرمندان جوان سراسر كشور را به دست آورد و با سربلندى به زادگاه خویش بازگشت. مجید راهدوست، مدتى در تبریز به تدریس موسیقى و شركت در جشنهاى فرهنگى و هنرى و جشنهاى ملى و مذهبى سرگرم شد كه در ضمن با آشنایى بزرگان موسیقى آن زمان مثل: ابوالحسن خان اقبال آذر، غلامحسین بیگجهخانى و حسن عذارى توانست به اندوختههاى هنرى خویش بیفزاید. سپس رهبرى موزیك فرهنگ و آموزش عالى را پذیرا شد و در این زمان بنا به پیشنهاد عزیز شعبانى رئیس هنرستان عالى موسیقى ساز دوم خود را ویولن بود انتخاب كرد و موسیقى كلاسیك را نزد مرحوم مسیو استپان سانوسیان و مسیو زاون فراگرفت. و خود در تعلیم ویولن شروع به فعالیت كرد و كلیه كتابهاى كلاسیك و كنسرتهاى بزرگ را همراه مسیو زاون اجرا كرد. پس از این براى همكارى به رادیو تبریز دعوت شد كه در اركستر مرحوم ارمغانى شركت فعال داشت. مجید راهدوست، پس از چندى جهت ادامه تحصیل به اروپا رفت و در كشورهاى آلمان غربى آن زمان و اتریش با آهنگسازان و موسیقى این ممالك آشنا شد و در سال 1347 به وطن بازگشت و در تهران فعالیتهاى هنرى خود را دنبال كرد، در تهران توسط یكى از دوستانش نزد استاد فقید حبیباللَّه بدیعى و پس از آن نزد اسداللَّه ملك هنرمند باارزش رفت و در مكتب آنان به فراگیرى موسیقى اصیل ایرانى و بداههنوازى پرداخت و مدتى كلاس استاد را اداره كرد و شاگردان را راهنمایى و آموزش داد. وى مدتى نیز در خدمت شاپور نیاكان كار كرد و از كلاس درس وى بهره گرفت، در سال 1367 همكارى خود را با گروه موسیقى سنتى شهربانى جمهورى اسلامى ایران به خوانندگى صمد پیوند آغاز و با اجراى برنامههاى متعدد هنرى در تالارهاى راهنمائى و رانندگى، تالار شهربانى و تالار وحدت (رودكى) به خدمات فرهنگى و هنرى خود ادامه داد. وى لیسانسیه زبان آلمانى مىباشد و طى دوران تحصیل زبان رهبرى موسیقى دانشگاه را به عهده داشته و در حال حاضر مترجم آلمانى است و شاگردانى را تحت تعلیم موسیقى سنتى و اصیل ایران دارد.
