ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1372 -1289 ش)، موسیقیدان و شاعر، متخلص به مهجور. وى در كرمانشاه به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتى را در همان شهر به پایان رسانید و نزد افاضل شهر به كسب علم و دانش پرداخت و با فنون ادب و رموز آن آشنا شد. مهجور از آغاز جوانى به شعر و شاعرى پرداخت و چون داراى ذوق و استعداد موسیقى بود كه آموختن تار نیز، نزد پدر، همت گماشت و در این راه از استاد یحیى خان زرین پنجه تعلیم گرفت و مهارت یافت. جلالى مدتى در ادارهى دامپزشكى و شهردارى مشغول كار بود و سپس در رادیو مشغول خدمت شد. جلالى شاعرى خوش ذوق بود و غزل و قصیده را نیكو مىسرود.[1] شاعر. تولد: 1289، كرمانشاه. درگذشت: 6 اردیبهشت 1372، كرمانشاه. احمد جلالى گوران فرزند آقاخان كه در شعر «مهجور» تخلص مىكرد، تحصیلات مقدماتى را در مدرسهى اسلامیه همان شهر به پایان رسانید و در خارج از محیط مدرسه، نزد افاضل شهر خود به كسب دانش پرداخت و با فنون ادب و رموز شعر آشنا گردید. «مهجور» از آغاز جوانى به شعر و شاعرى پرداخت و بیشتر در غزل و قصیده شعر مى گفت. در بیست سالگى به آموختن تار نزد پدر و سپس نزد یحیى زرینپنجه پرداخت و با چند دستگاه موسیقى اصیل ایرانى آشنا شد. جلالى همنگام تأسیس ادارهى دامپزشكى در كرمانشاه به وسیله دكتر اندریات آلمانى در آن اداره استخدام شد و به خدمت پرداخت. پس از چندى به شهردارى رفت و بالاخره در سال 1337 پس از تأسیس ادارهى رادیو به خدمت آن دستگاه درآمد و سرانجام بازنشسته شد.
