مشاهیر ایران و جهان - عریب

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 3 منبع : مشاهیر زنان ایرانی و پارسی گوی

277 -181 ق، از زنان شاعر و هنرمند، مادرش، فاطمه از كنیزان یحیى برمكى (190 ق) بود و زیبایى و ظرافت خاصى داشت. به همین دلیل جعفر برمكى (حدود 187 -150 ق) پسر یحیى، او را به عقد خود درآورد اما یحیى به دلیل پستى نسبت آن دختر به ازدواج جعفر خشنود نبود. از اینرو جعفر ظاهرا او را طلاق داد اما در خانه‏اى مستقل سكونت داد و خدمتكارى براى او گماشت و به دور از چشم پدر بدانجا مى‏رفت. مدتى بعد فاطمه، عریب را به دنیا آورد و خود درگذشت. جعفر دخترش را به دایه‏اى مسیحى سپرد تا او را پرورش دهد. پس از اینكه جعفر به اشاره هارون‏الرشید (193 -170 ق) كشته شد و اموال او به غارت رفت، عریب را نیز به عبداللَّه بن اسماعیل مراكبى، كه مسئول قایق‏هاى هارون بود، فروختند و از آن پس در خانه‏ى او پرورش یافت و خواندن و نوشتن و فنون هنر آموخت. به نوشته آغانى وى از آوازخوانان و نوازندگان مشهور زمان خود بود. علاوه بر خواندن و شعر گفتن ظریف و بدیهه‏گو نیز بود، خط را خوش مى‏نوشت و شطرنج و تخته نرد نیز بازى مى‏كرد و در اسب‏سوارى مهارت فراوان داشت. آوازه فضل و كمال وى به گوش مأمون (218 -198 ق) و معتصم (227 -218) خلفاى عباسى رسید و نزد آنها اعتبارى تمام یافت. معتصم او را به صد هزار درهم خرید و آزاد كرد. عریب در نود و شش سالگى درگذشت.