مشاهیر ایران و جهان - مخصوصی، زین‏العابدین

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)

در گوشه و كنار پهندشت ایران زمین، این وطن مقدس ما ایرانیان اگر كاوش و تفحص شود هستند انسان‏هایى كه در طول حیات خود به عناوین مختلف به فرهنگ و هنر این سرزمین خدماتى كرده‏اند و گمنام زیست كرده و گمنام زیست مى‏كنند و از جهان هم گمنام مى‏روند و چه خوب است كه پیش از آن كه همه ما از این جهان فانى رخت سفر را بربندیم. به سراغ هم رویم و به قول شاعر: «بیا تا قدر یكدیگر بدانیم كه تا ناگه ز یكدیگر نمانیم» به هر حال زین‏العابدین مخصوصى یكى از نوازندگان تار و هنرمندان نسل گذشته است. كه در كرمانشاه به سال 1306 خورشدى متولد شده است. وى از سال 1317 به هنر موسیقى علاقمند شد و با خرید ساز تارى از شخصى كلیمى به نام حاجى‏خان به مبلغ بیست و پنج ریال مشق ساز تار را نزد هنرمندى به نام حسن سرمست كه دبیر موسیقى و سرود آموزش و پرورش كرمانشاه بود رفت، وى یكى از شاگردان خوب مرحوم على‏اكبرخان شهنازى در آن زمان بود و با اكثر سازهاى زهى آشنا و آنها را مى‏نواخت. زین‏العابدین مخصوصى حدود پنج سال نزد وى مشق تار را به طور گوشى و سینه به سینه فراگرفت و روزها مرتباً مشغول تمرین و نواختن مى‏كرد و همین امر موجب ناراحتى اهل منزل را فراهم مى‏نمود و او از فرط علاقه و عشق كه به نواختن و تمرین داشت ساز تار را برمى‏داشت و به بیابان‏هاى اطراف شهر مى‏رفت و از صبح تا شب با معشوق خود كه همانا ساز تار بود خلوت مى‏كرد و به راز و نیاز مى‏پرداخت. گوش فراگیر و حساس وى و تمرینات بیش از حد و مداوم او موجب شد تا وى هنرمندى شیرین‏پنجه و خوش‏نواز گردد و دیرى نپایید كه وى در جشن‏هاى دبیرستان شاپور و دبیرستان اتحاد به صورت تكنواز و گروهى مشغول هنرنمایى شد و به محافل فرهنگى و هنرى رفته رفته كشانیده شد. آوازه‏ى نوازندگى وى او را به قدرى در زمان خود مشهور ساخته بود كه مرحوم قمرالملوك وزیرى وقتى به كرمانشاه رفت و در یكى از سالن‏هاى فرهنگى و هنرى این شهر به اجراى كنسرت پرداخت گفت آواز مرا تار مخصوصى جواب دهد و همراهى نماید و او این افتخار نصیبش شد كه با بانوى اول آواز ایران همكارى نماید و مدت سه شب كه قمرالملوك وزیرى كنسرت داشت آواز وى را همراهى كرد و ناگفته نماند كه شادروان قمرالموك وزیرى درآمد حاصله از این كنسرت را به نفع مستمندان به دكتر دانشور مسئول برگزارى كنسرت داد تا صرف هزینه‏ى آنان نماید. ضمناً كه بهاى بلیت در آن زمان عبارت از پنجاه ریال و یكصد ریال براى هر نفر بود كه با استقبال بى‏نظیر مردم روبرو گشت. پس از كنسرت وى بنا به تقاضاى قمرالملوك وزیرى به تهران آمد و با ایشان به منزل ملوك ضرابى كه خود نیز یكى از هنرمندان و خوانندگان دوران بود رفت و در این منزل با بسیارى از هنرمندان و سرشناسان موسیقى ایرانى آشنا گردید و پس از دوازده روز كه مهمان هنرمندان تهران بود مجدداً به زادگاه خود كرمانشاه مراجعت مى‏نماید و به اجراى برنامه‏هاى موسیقى مى‏پردازد. در سال 1337 بنا به تقاضاى رادیو كرمانشاه به استخدام آن اداره درمى‏آید و همكارى خود را به صورت تكنواز و نوازنده اركستر همراه با سایر هنرمندان نظیر: طاهر معینى رهبر اركستر، فریدون مرادى خواننده، جواد مُكرى نوازنده ضرب، غلامشاه صادق‏پور نوازنده ویولن، میرزا آقا آهوان و تنى چند مشغول همكارى و اجراى برنامه مى‏نماید. پس از سه سال همكارى مداوم، بنا به اختلاف و اشكالى كه براى وى با گردانندگان رادیو در آن زمان بروز كرد. وى همكارى خود را با رادیو قطع كرد و اقدام به تدریس به هنرجویان ساز تار كرد. زین‏العابدین مخصوصى، یكى دیگر از افتخارات دوران زندگى هنرى خود را، همكارى با زنده‏یاد استاد شیخ حسین داودى در كرمانشاه مى‏داند كه علاوه بر همكارى با او بسیارى از گوشه‏هاى دستگاه‏ها را از وى فراگرفته است. وى در سال 1356 براى تحصیلات عالیه فرزندان خود به تهران آمد و تاكنون در تهران مقیم مى‏باشد و به تدریس ساز تا به طور خصوصى به چند شاگرد كه هر وقت حال و هوائى داشته باشد مى‏پردازد.