ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
لطیف نعمان از هنرمندان باارزش و صاحبنام شهر هنرپرور و شعر و ادب شیراز مىباشد كه به سال 1303 خورشیدى در این شهر متولد شده است. وى از همان دوران طفولیت به موسیقى سنتى ایران و به نواى دلانگیز ساز ویولن علاقمند شد و هر وقت كه صداى این ساز سحرآمیز را مىشنید، مسحور آن صدا مىشد و روحش به دنبال ارتعاشات آن صدا به پرواز درمىآمد. لطیف نعمان در سن چهارسالگى پدر و مادر خود را از دست مىدهد كه سرپرستى او به عهده برادر بزرگش قرار مىگیرد. وى دوارن كودكى را با سایر كودكان همسایه و فامیل سپرى مىكرد كه از همان دوران هر جا كه صداى موسیقى و نوائى دلانگیز به گوش او مىخورد، دست از بازى و هر كارى كه داشت مىكشید و سراپا و با تمام وجود به آن آوا گوش مىداد و آنقدر آنجا مىایستاد تا آن آهنگ و موسیقى پایان یابد، دربارهى عشق و علاقه وى به موسیقى او مىگوید: «به خوبى یاد دارم زمانى كه هنوز كودكى بیش نبودم، همراه برادرم به سینمائى در شیراز كه به تازگى افتتاح شده بود براى تماشاى فیلم مىرفتم، من در سینما از متن داستان فیلم به طور كلى از خود فیلم چیزى نمىفهمیدم و اصولاً در این فكر نبودم كه ببینم داستان فیلم روى چه موضوعى بحث مىكند و چه نتیجه مىخواهد بگیرد، بلكه شش دانگ حواس من به موزیك متن فیلم و موسیقى آن جلب مىشد، به طورى كه وقتى همكلاسىهایم راجع به فیلم در زنگ تفریح مدرسه از من سؤال مىكردند كه داستان فیلم را تعریف نمایم، در جواب مىگفتم: «من فقط موزیك آن را گوش دادم كه مىتوانم آن را با دهان براى شما تقلید نمایم، كه بچهها به من مىخندیدند و مىگفتند عوض این كه داستان فیلم را تعریف نمائى، موسیقى آن را مىخواهى با دهان تقلید كنى». این عشق و علاقهى لطیف نعمان به موسیقى و فراگیرى فن نواختن ویولن، موجب شد تا عاقبت وى با هر زحمتى كه بود، ویولنى خریدارى كرد و كار تمرین و نواختن این ساز را آغاز نمود و از سن دوازده سالگى نزد هنرمندى به نام عزیزاللَّه كهن شروع به یادگیرى نواختن ویولن كرد، پس از مدتى وى هنرمند دیگرى به نام محمد شاهین كه مدتها در شیراز كلاس موسیقى دایر كرده بود رفت و مدت سه سال نزد وى مشغول تعلیم و فراگیرى شد كه نواختن آثار شادروان روحاللَّه خالقى و ردیفهاى زنده یاد ابوالحسن صبا را فراگرفت. و پس از آن چون به سن خدمت سربازى رسیده بود، به خدمت سربازى رفت ولى در دوران خدمت از هر فرصتى استفاده مىكرد و به نزد استاد خود مىرفت و به نواختن ویولن و اندوختههاى هنرى خود مىافزود، پس از پایان خدمت سربازى كه امكانات بهترى در دسترس او قرار گرفته بود به تهران آمد و نزد هنرمندان باارزش و صاحبنامى چون محمود ذوالفنون و رحمتاللَّه بدیعى رفت و از وجود آن هنرمندان كسب فیض كرد و پس از آن تئورى و سلفژ را نزد هنرمندان گرامى و باارزش دیگرى مثل: فرهاد فخرالدینى و على رهبرى به طور كامل آموخت و پس از موفق شدن به اخذ دریافت اجازه رسمى جهت دائر نمودن آموزشگاه تدریس موسیقى به نام «باربد» در شیراز طى شماره 3 / 4413 مورخ 52 / 7111 مشغول تدریس موسیقى در زادگاه خود گردید. در كلاس وى، عاشقان هنر موسیقى گرد هم جمع مىشدند و از محضر این هنرمند عاشق و شیداى موسیقى سنتى ایران كسب فیض مىنمودند كه از میان آنان باید از هنرمندانى چون: داریوش شناسا، مهران مهتدى، سیامك ایقانى، مهران جمشیدى، منوچهر امیرحشمتى و كشاورزان و... نام برد كه در حال حاضر از هنرمندان خوب و جزو نوازندگان قابل بحث در موسیقى سنتى ایران مىباشند. لطیف نعمان، علاوه بر تدریس در كلاسهاى موسیقى، حدود شانزده سال در دانشگاه شیراز مشغول تدریس بوده و مدت بیست سال هم با سازمان رادیو و تلویزیون شیراز (مركز فارس) همكارى داشته است. وى در حال حاضر 69 سال دارد كه هنوز مشغول تعلیم و تربیت هنرجویان موسیقى مىباشد و مىگوید: «اگر روزى ساز را از من بگیرند، یا نتوانم ساز بنوازم و یا نتوانم در كلاس حاضر شوم و تدریس نمایم، آن روز من مردهام». لطیف نعمان پس از ازدواج، خداوند سه پسر و یك دختر به وى اعطا مىفرماید كه یكى از فرزندان وى به نام كیهان نعمان به موسیقى روى آورد و مانند پدر عشق این هنر در تار و پود وجود او ریشه دوانیده است و وى هماكنون مشغول تدریس این ساز به هنرجویان مىباشد. لطیف نعمان از زندگى خود راضى است و تمام پیشرفتهاى هنرى و دوران ازدواج خود را مرهون فداكارى همسر خوب و مهربان خود مىداند.