ملیت : ایرانی - قرن : 9 منبع : مشاهیر زنان ایرانی و پارسی گوی
ز 811 ق، از زنان مطرب. وى از كنیزان امیر حاجى سیفالدین بود كه میرزا خلیل سلطان (814 ق) فرزند امیر تیمور (807 -771 ق) به وى علاقمند شد و او را به ازدواج خود درآورد. امیر تیمور كه از این امر آگاه شد دستور داد تا شاد ملك را بكشند و میرزا خلیل نیز او را مخفى كرد. پس از مدتى میرزا خلیل شاد ملك را به نزد تیمور برد و تیمور دستور كشتن او را داد اما چون شاد ملك آبستن بود قرار شد پس از زایمان او را به غلام سیاهى دهند ولى مدتى بعد تیمور درگذشت و شاد ملك همچنان در ازدواج میرزا خلیل باقى ماند. میرزا به اندازهاى به او علاقمند بود كه از وى جدا نمىشد و زمام امور حكومتش را در اختیار او قرار داد و این بانو عملا فرمان مىراند. به دستور شاد ملك قرار شد كه همه زنان تیمور به میل خود و یا به زور به ازدواج همراهان میرزا خلیل درآیند. بواسطه همین دستورات و مداخلات بود كه برخى از امرا بر میرزا خلیل نافرمانى كردند، او را گرفته و در بند كردند و گوش و بینى شاد ملك آغا را نیز بریدند.
