ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
سخن بر سر هنرمند ارجمند و شایسته دیگرى است به نام محمد ظریف، وى در سال 1325 در تهران چهارراه سیدعلى دیده به جهان باز كرد. تحصیل ابتدایى را در مدرسه پروانه به پایان رسانید، مىخواست براى تحصیل متوسطه به دبیرستان رود كه در سال 1328 بنا به تشویق و راهنمایى زندهیاد حسینعلى وزیرىتبار به هنرستان موسیقى ملى كه تازه تأسیس شده بود رفت و در آن مدرسه جهت تحصیل موسیقى نامنویسى كرد و در اولین دوره این هنرستان، نوازندگى ویولن را نزد استادان بزرگ موسیقى ایران نظیر: روحاللَّه خالقى، ابوالحسن صبا و مهدى مفتاح و ضرب را در كلاس مرحوم حسین تهرانى و فلوت را كه ساز دوم محسوب مىشد از محضر هادى نراقى بهره برد. محمد ظریف، در سال 1336 فارغالتحصیل این هنرستان شد و در همین سال با دختر مرحوم وزیرىتبار به نام گیتى وزیرىتبار كه شاگرد هنرستان بود و یكى از چهرههاى بااستعداد و دختر خانمى هنرمند بود ازدواج كرد، (خانم گیتى وزیرىتبار كه در رشته ویولن و كمانچه در این هنرستان فارغالتحصیل گردیده بود پس از ازدواج با محمد ظریف، اندوختههاى هنرى خود را همراه با همسرش متفقاً براى خدمت به موسیقى ملى و سنتى كشور، پس از استخدام در هنرهاى زیبا در اختیار دانشجویان و برنامههاى هنرى این نهاد قرار دادند.) در سال 1342 محمد ظریف با اركسترهاى شماره یك و دو رادیو به رهبرى جواد معروفى و علىمحمد خادم میثاق همكارى خود را آغاز كرد و در سال 1335 به اركستر «سالن» ادارهى كل فعالیتهاى هنرى، به رهبرى ابراهیم روحىفر دعوت و مشغول انجام وظیفه در این اركستر گردید و در سال 1336 در اركستر صبا كه به رهبرى حسین دهلوى اداره مىشد در سمت نوازنده فلوت در این اركستر شركت مىجست. سال 1337، محمد ظریف به خدمت سربازى فراخوانده شد و پس از پایان خدمت، در سال 1339 به رادیو ایران دعوت كرد و در اركسترهاى مختلف به سمت نوازندهى فلوت همكارى خود را آغاز كرد. هنوز سال 1339 به پایان نرسیده بود كه توسط مرحوم داود پیرنیا براى نوازندگى در برنامههاى «گلها» دعوت شد و همكارى وى تا 1341 همچنان ادامه داشت و از آن پس به عنوان نوازنده فلوت در اركستر سمفونیك تهران و اركستر اُپرا تا سال 1351 از همكاران آن بود، او همیشه زودتر از بسیارى نوازندگان سر تمرینها و اجراى برنامهها حاضر مىشد و به كارش بسیار علاقمند بود. محمد ظریف، با وجود اندوختههاى پربار هنرى خود هیچگاه از آموختن و فراگیرى غفلت نورزید و به همین سبب در سال 1353 به هنركده موسیقى ملى رفت و در سال 1357 به عنوان كارشناس موسیقى ملى از آن هنركده فارغالتحصیل گردید. استادان برجستهاى چون: حسین دهلوى، مرتضى حنانه، فرهاد فخرالدینى، دكتر صفوت، مصطفى پورتراب، دكتر حسن فرشاد و كامبیز روشنروان در این سالها دانشجویان را آموزش مىدادند و شاگردان این دوره نمودار درخشان فعالیتهاى آن زمان این هنركده مىباشد. به هر حال، فعالیتهاى پرثمر و دور از جنجال محمد ظریف همچنان ادامه داشت و در اركسترهاى بزرگ و صاحب نام نظیر اركسترهاى: دهلوى، پورتراب، حقكردار، رادمرد، فروتنراد و خادم میثاق به طور مداوم و پرثمر شركت مىكرد و نوازندگى فلوت به عهده وى بود و ضمن این همكارىها در اركستر «فولكلوریك» فرهنگ و هنر نیز فعالانه شركت مىجست. محمد ظریف، تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى بین ایران و ممالك خارج جهت شناسایى هرچه بیشتر موسیقى سنتى ایران كه یكى از بزرگترین گنجینههاى فرهنگ صوتى جهان است همراه اركستر دهلوى در كشور افغانستان برنامههایى اجرا نمود و در ایران در كنسرتهایى كه به نفع مؤسسات خیریه و فرهنگى همراه اركسترهاى: دهلوى: نوین و محمد اوشال در شهرهاى: آبادان، اهواز، گچساران خرمشهر، شیراز اصفهان، كردستان و كرمانشاه (باختران) شركت نمود. ثمره ازدواج محمد ظریف و خانم گیتى وزیرىتبار، دو دختر است كه هر دو از هنرمندان علاقهمند و جدى هنر هستند كه هم از موسیقى اطلاع دارند و هم دانشجوى رشته نقاشى مىباشند.
