ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
غلامعلى ربیعى، فرزند یوسف به سال 1316 در شعر گلپایگان متولد شد، از كودكى به نواختن ضرب اشتیاق پیدا نمود و نزد خود به نواختن مشغول شد و از روى صداى نواختن ضرب مرشدان زورخانهها و رادیو و تلویزیون مشغول تمرین و نواختن مىشد، تا اینكه از سال 1348 نزد هنرمند ارجمند و باارزش ناصر فرهنگفر رفت و مدت یك سال نزد وى مشغول فراگیرى و نواختن فن تنبك گردید، چو فرهنگفر به واسطه مشغله فراوانى كه در تلویزیون و ضبط آهنگ با اركسترهاى مختلف را داشت و نمىتوانست شاگرد تعلیم دهد در آن زمان، لذا وى نزد هنرمند دیگرى به نام رضا بهنام رفت و مدتى را نزد این هنرمند بسر برد و از وجود وى در نواختن ضرب بهره گرفت. غلامعلى ربیعى پس از چندى به هنرستان موسیقى رفت و زیر نظر استاد محمد اسماعیلى مشغول فراگیرى موسیقى و فن نواختن تنبك گردید، در هنرستان وى كتاب زندهیاد حسین تهرانى را در دو جلد به پایان برد و تا زمان انقلاب در این هنرستان مشغول فراگیرى موسیقى بود و از همین هنرستان نیز طى حكمى به شماره 42/ 1697 موفق به اجازهنامه گردید تا خود به تدریس ساز ضرب بپردازد.
