ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1352 -1283 ق)، نقاش و شاعر، متخلص به صدقى. ملقب به نقاشباشى. وى در سمیرم به دنیا آمد و همان جا نشو و نما یافت. سپس براى كسب هنر مورد دلخواه خود به اصفهان آمد. سمیرمى كه پدرش از باغبان ظلالسلطان بود بااستعداد سرشارى كه از نوجوانى در نقاشى داشت مورد تشویق آن شاهزاده قرار گرفت و از او لقب نقاشباشى دریافت كرد. این هنرمند در رشتههاى گوناگون نقاشى از قبیل: رنگ و روغن، آبرنگ، سیاه قلم، طراحى، شبیهپردازى، جانورسازى، گرفت و گیر حیوانات و منظرهسازى و ابداع رنگهاى متنوع و زیبا استعداد فراوان داشت. وى در قلمدان سبكى كاملا مشخص و ابتكارى دارد كه به هیچ یك از استادان دیگر شبیه نیست. او اشعار را نیز نیكو مىسرود و از اعضاء انجمن ادبى شیدا در اصفهان بود. صاحب «هنر قلمدان» آورده كه سمیرمى در سال 1316 ش در قید حیات بوده است. از آثار وى: تصویر رنگ و روغنى آقا نجفى معمم اصفهانى كه در كمال استادى است و رقم «احقر عباد میرزا محمدباقر نقاشباشى سمیرمى 1318» دارد؛ قاب آینه كه مجالسى از تصاویر تمام قد اسفندیار و گشتاسب است كه در محلى قرار گرفته و پشت سر آنان مناظر كوهها و درختان زیبا جلب نظر مىكند، با رقم: «سمیرمى 1320»؛ قلمدان تصویر نورعلیشاه كه در بالا و پایین آن، پرندگان زیباو رنگینى نقش شده و آیتى از زیبایى است، با رقم: «303 سمیرمى 1327». در «احوال و آثار نقاشان» به شش اثر دیگر وى اشاره شده است.
