ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
نقاش، خطاط. تولد: 1279، شیراز. درگذشت: 14 مرداد 1362، شیراز. سید صدرالدین شایسته، فرزند سید علیرضا، علوم دینى را نزد پدر و علماى دیگر شیراز تا درجهى اجتهاد آموخت. نزد سید میرزا محمدنصیر حسینى شیرازى معروف به فرصت شیرازى (ملقب به فرصتالدوله) حكمت و ادبیات و نقاشى و نزد میرزا محمدتقى مذهبباشى خط و تذهیب را فراگرفت. سپس به تهران آمد و در مدرسهى صنایع مستظرفه نزد كمالالملك به فراگیرى نقاشى و مجمسهسازى پرداخت. پس از چند سال به دریافت پایاننامه و گواهىنامه از كمالالملك نایل آمد. پس از استعفاى كمالالملك از مدرسهى صنایع مستظرفه در سال 1306 به شیراز بازگشت. ابتدا در منزل به نقاشى و تعلیم آن پرداخت. سپس در سال 1308 در مدارس شیراز به هنرآموزى نقاشى مشغول شد. در سال 1309 مجددا به تعلیم نقاشى در منزل پرداخت. در سال 1316 به خدمت دائم تن داد و در وزارت فرهنگ مشغول به كار شد و به شغل دبیرى اشتغال داشت. وى در بهمن 1341 بازنشسته شد. شایسته در كلیهى رشتههاى نقاشى از نقاشى هفت رنگ گرفته تا تذهیب و رنگ و روغن توانایى داشت و در نقاشى با آبرنگ نیز تبحر داشت. مضامین تابلوهایش بیشتر رمانتیك تاریخى بود. از آثار اوست: تابلو «كریمخان و وزیرش آقا باباخان»، «شمایل كریمخان»، «شمایل آقا لطفعلىخان زند».
