ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
نقاش. تولد: 1280، تهران. درگذشت: 26 آذر 1368، تهران، یوسفآباد. على رخساز، فرزند میرزا غلامرضا میناساز، در دوازده سالگى راهى مدرسهى صنایع مستظرفه شد. در آنجا سالها در محضر كمالالملك به فراگیرى هنر نقاشى (رنگ و روغن) مشغول بود و پس از آن نیز به انتقال آموختههاى خود به علاقهمندان پرداخت. او صاحب آثارى در زمینهى رنگ و روغن و سنگ است كه برخى از آنها آذین موزههاى داخل و خارج كشور است. وى نقشپرداز حماسههاى شاهنامه و مبتكر «تابلو سنگ» است. از جمله آثار وى تابلو «شكارچى» بود. از آثار دیگر اوست تابلو سنگ «آسیاب دولاب»، «باغ سعدى»، «گاو بالدار»، «امامزاده قاسم»، «خیام» (این تابلو سنگ در نمایشگاه جهانى بروكسل مدال طلا و دیپلم افتخار را از آن خود ساخت.) (1368 -1280 ش)، نقاش. وى شاگرد كمالالملك بود. در سن دوازده سالگى وارد مدرسه صنایع مستظرفه شد تا اینكه در این هنر چندان رشد كرد كه بعدها نقشپرداز زیباترین حماسههاى «شاهنامه» و حتى مبتكر «تابلوى سنگ» گردید. رخساز هیچگاه به قصد تجارت و فروش، قلم بر بوم ننهاد و عاقبت در یك سانحه تصادف در سن هشتاد و هشت سالگى چشم از جهان فروبست. از آثار وى: «تابلوى سنگ»؛ «تابلوى شكارچىها»؛ «آسیاب دولاب»؛ «باغ سعدى» و همین تابلوى باغ سعدى بود كه ناگهان او را به صفحهى نخست روزنامهها و محافل هنرى آن روز كشانید؛ «گاو بالدار».[1]