ملیت : ایرانی - قرن : 12 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(ز 1230 ق)، نقاش، خطاط و شاعر. چهرهپرداز و شبیهساز دوران فتحعلىشاهى بود كه اغلب از شخص فتحعلىشاه و سایر فرمانروایان گذشته ایران، شبیهسازى نموده و عمدهى مهارتش در شیوهى رنگ روغنى بود. مهر على شاگرد استاد میرزا باب بود و بعضى از شیوههاى وى را مورد نظر قرار مىداد و بعد از میرزا بابا سمت نقاش باشى دربار را داشته ولى در هیچ یك از آثار خود این امتیاز را درج ننموده است. وى در جلدسازى و آبرنگ و سیاه قلم نیز قوىدست بود و در نقاشىهاى روى شیشهاى مهارت فراوانى داشت. مهرعلى در ترسیم قوانین پرسپكتیو، از همه نقاشان معاصر خود والاتر بود و از جمله علائم متمایز او، نقوش و ترسیمات معجرهاى چوبى و فرم و اسكلت تاج كیانى و شیوهى سایهپردازى و گلآرایى البسه و طرز رنگآمیزى و كتابت نام نقاش، به خط نستعلیق زیبا بود كه اثر دست نقاش را ظاهر مىساخت. این هنرمند، در شعر نى دستى داشت و اغلب اشعارى كه در وصف فتحعلىشاه و ذیل نام طغرایى وى درج مىنمود، خود تنظیم مىكرد و به خط نستعلیق زیبا مىآراست. فرهاد میرزا، در كتاب «زنبیل» خود، مهر على را به نام آقا مهر على اصفهانى نقاش معرفى نموده و وفات وى را در 1250 ق دانسته است. از آثار وى: تصویر رنگ روغنى فتحعلىشاه در ایوان تخت مرمر كه روى صندلى نشسته، با: «رقم كمترین غلام مهرعلى فى سنه 1219»؛ تصویر آبرنگى فتحعلىشاه در لباس سلطنتى، با: «رقم كمترین مهر على فى سنه 1212»؛ تصویر افراسیاب كه دو زانو روى فرشى نشسته و دست راست خود را بر روى سینه نهاده، با: «رقم كمترین غلام مهر على 1218»؛ تصویر فتحعلىشاه در آرایش و هیئت رزمى، با: «رقم كمترین غلام مهر على فى سنه 1230». هفده اثر دیگر وى در «احوال و آثار نقاشان» ذكر شده است.
