ملیت : ایرانی - قرن : 9 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(838 -812 ق)، خطاط، نقاش و شاعر. او برادر بایسنقر میرزا و از هنرمندان و هنرپروران عصر خود محسوب مىشد. در هفت سالگى به فرمانروایى فارس منصوب شد، و در آنجا پیر محمد شیرازى خط آموخت. در فن شعر و حسن خط و هنرهاى متعلق به خط رتبهاى بلند داشت. وى از خطوط یاقوت مشق مىكرد و خطش بسیار شبیه خط او بود و تمیز آنها بسیار مشكل بود. سلطان ابراهیم همچنین با تعلم از استاد سیاوش گرجى، نقشگرى سحرساز و رسامى خوش طرح و ممتاز شد. از آثار او: یك جزو از قرآن رحلى عظیم، با جلد روغنى عالى، به خط ثلث حلى و ثلث سه دانگ جلى، به قلم زر محرر و با رقم: «كتبه... ابراهیم سلطان بن شاهرخ بن تیمور گوركان... فى سنه سبع و عشرین و ثمانمئه الهجریه...»؛ كتیبهى سنگى سر در مدخل صحن میر علاءالدین در شیراز، به خط ثلث كتیبهاى سه دانگ عالى، با رقم: «كتبه ابراهیم سلطان»؛ یك صفحه از مرقع، به خط ثلث دو دانگ جلى ممتاز و نسخ و رقاع كتابت جلى خوش، به قلم زر محرر و با رقم: «كتبه... ابراهیم سلطان بن شاهرخ بن تیمور گوركان... فى سنه اثنى و عشرین و ثمانمائه» (822)؛ كتیبهى سردر صفهى مقبره سعدى در شیراز كه در سال 835 ق نوشته است.