ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1368 -1302 ق)، خطاط، نقاش و شاعر، متخلص به شرقى. در سنندج متولد شد و همان جا به كسب علم و دانش پرداخت. به وساطت بیانالسلطنه، ناصرالملك، والى كردستان امیرالكتاب را به دارالایاله فراخواند و به كار انشاء گماشت. بعد از انتصاب ناصرالملك به وزارت مالیه، در دفتر استیفا مشغول كار شد مدتى نیز منشى نخستوزیر بود. انواع خط را به خوبى مىنوشت. در نقاشى آبرنگ تبحر داشت و از نقارى و حكاكى نیز بهرهمند بود. در تاریخ و طب و گیاهشناسى و پرورش گلها و ریاحین مطالعات عمیق داشت. اغلب اشعارش انتقادى است و به همین جهت آنها را در دیوان خود ثبت نكرده است، اما خود همه آنها را از حفظ داشت و براى كسانى كه طرف اعتمادش بودند مىخواند. امیرالكتاب، در سن شصت و شش سالگى چشم از جهان فروبست و در امامزاده عبداللَّه دفن گردید. از شاگردان او مىتوان به مرتضى عبدالرسولى اشاره كرد. آثار وى در زمینهى خطاطى: كتیبهى ثلث دودانگ گلوگاه سر در موزهى ایران باستان و پیشانى كتابخانهى ملى و دارالفنون و غیره در تهران؛ كتیبهى آرامگاه حافظ در شیراز، ابنیهى جدید فرهنگى تبریز و دیگر شهرهاى ایران كه در دورهى رضاخان برپا شده است؛ قطعهاى به قلم نیم دودانگ عالى، به خط نستعلیق، با رقم: «كتبه امیرالكتاب 1330»؛ قطعه شعرى در مدح ناصرالملك، به همان قلم و رقم و تاریخ 1329؛ یك لوحه، به قلم شش دانگ و نیم دودانگ نستعلیق و دودانگ رقاع و ثلث عالى، با مضمون: «حضرت رییس الوزراء نجفقلى صمصامالسلطنه، كتبه امیرالكتاب سنهى 1330».
