ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1274 ق)، خطاط، نقاش و مذهب. از معاصران و مصاحبان غلام محمد هفت قلمى بود. وى جوانى خوش اخلاق و خوش طبع و شیرین زبان بود كه در هنر نقاشى، تذهیب، جدولكشى، صحافى، علاقهبندى و سنگ تراشى مهارت داشت. او نستعلیق را به شیوهى قدما مىنوشت و در خوشنویسى از روش رشیدا پیروى مىكرد و خود مجموعهى نفیسى از آثار رشید را جمع آورد و بیشتر آنها را تذهیب و تزیین كرد و كمكم شباهت خط او به رشیدا به آنجا رسید كه بر خط خود رقم رشیدا مىنهاد. وى در ماه محرم مجلسى از خوشنویسان تشكیل مىداد و در باب خط و خطاطان مباحثات و مذاكرات مىكرد. رضوى در بلواى هندوستان هدف گلوله واقع شد و درگذشت. از آثار وى: یك قطعه در موزهى باستانشناسى دهلى، به قلم دو دانگ و كتابت متوسط، با رقم: «مسوده محمد امیر، در سنهى یكهزار و دوصد و پنجاه و هفت هجره النبویه تحریر یافت»؛ تصویر پر زیب و زینت كه براى سلطان عالم تهیه كرده و مجموعهى پرحلاوتى از هنر تذهیب و تشعیر است وى در آخر كتاب خود را عبداللطیف خوانده و رقم نهاده: «به تاریخ غره محرمالحرام سنه 1276 هجرى»؛ از دیگر آثار این هنرمند كتابى زیبا كه مینیاتور نیز دارد و یكى از آنها تصویر خود سلطان عالم بوده كه در بالاى تصویر نوشته شده: «شبیه دست در دست گرفته، فهمانیدن سلطان عالم نواب سرفراز مخلص صاحبه را سنه 1262».
