ملیت : ایرانی - قرن : 9 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 880 ق)، خطاط، نقاش و شاعر. در هرات به دنیا آمد. بدان جهت به او طباخ گفتهاند كه پدرش شغل آشپزى داشت و عبدالله در دكان پدر مشغول كار بود. اغلب تذكرهنویسان او را در اقلام سته شاگرد جعفر تبریزى دانستهاند. در خط نستعلیق نیز مهارت داشت و در خط ثلث پیروى یاقوت مىكرد. به قول مؤلف «گلستان هنر» وى در زرافشانى و وصالى نیز دست داشته و اكثر كتیبههاى عمارات هرات، خصوصا گازرگاه و مشهد به خط اوست. گویند وى ابتدا در هرات به تحصیل علوم پرداخت، آنگاه به بغداد رفت و چون در آنجا نیز از كسب معلومات فراغت یافت به هندوستان رفت و در خدمت پادشاه زمان و وزرا مقامى عالى یافت و در شعر نیز قصیدهسرا بود. مرگ عبدالله در هرات اتفاق افتاد. از شاگردان او، حافظ فوطهاى، محمود كاتب و عبدالله بیانى معروف به خواجه مروارید درخور ذكرند. از آثار او: یك قطعه به قلم نستعلیق كتابت متوسط، در ضمن سایر اقلام،با رقم: «مشقه العبد الراجى عبدالله هروى، فى سنه ست و اربعین و ثمانمائه...»؛ یك قطعه از مرقع بایقرا- طهماسب، به خط ریحان دو دانگ جلى و رقاع دو دانگ جلى و نسخ كتابت خفى عالى، با رقم: «كتبه... عبدالله الهروى.. سنه تسع و خمسین و ثمانمائه بدارالملك سمرقند...»؛ یك نسخه ادعیه، با عنوان «حفظ الآیات» در ضمن سایر اقلام، چند صفحه به قلم كتابت متوسط، با رقم: «خدم بكتابه هذه الدعوات... عبدالله الهروى... سنه ست و ستین و ثمانمائه بدارالملك هراه...»؛ یك قطعه از مرقع، به خط نسخ نیم دو دانگ جلى خوش، با رقم: «مشقه عبدالله الطباخ»؛ یك قطعه از مرقع ثلث سه دانگ جلى ممتاز و توقیع كتابت جلى و نسخ كتابت خفى عالى، با رقم: «مشقه العبد... عبدالله الهروى.. سنه ست و ستین و ثمانمائه...» (866) و چندین اثر دیگر كه در «احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است.
