ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(مقتول 1243 ق)، خطاط و شاعر، متخلص به فرخ. مشهور به خانلرخان و معروف به فرخ زند. از نوادگان دخترى محمد حسنخان قاجار بود. پس از فتح شیراز و قتلعام طایفهى زند به دست آغامحمدخان قاجار، به دلیل خویشاوندى نزدیك از قتل رهید و بعدها در دربار آغا محمدخان و فتحعلىشاه مقرب شد، تا آنجا كه در شورش عباسقلىخان، پسر ابراهیمخان، در كرمان از طرف فتحعلىشاه مأمور شد، كه به كرمان رود و عاقبت كار را به او گوشزد نماید. وى سرانجام در هنگام بازگشت از كرمان در منطقهاى به نام باغین، در نزدیكى كرمان، توسط افراد عباسقلىخان به قتل رسید. در بیشتر مأخذ وفات فرخ در 1237 ق ذكر شده كه ظاهرا اشتباه است. از آثار وى «دیوان» شعر مىباشد. به گفتهى محمودمیرزا قاجار در «سفینه المحمود»، فرخ زند بر علوم ریاضى و هندسه نیز مسلط بوده و به حكم فتحعلىشاه كتابى در این زمینه تألیف نموده است. همچنین گفته، كه فرخ در طبابت نیز دست داشته است. از دیگر آثار وى مى توان به مثنوى «جمشید و خورشید» اشاره كرد.
