ملیت : ایرانی - قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س دهم ق)، نقاش، هنرمند و شاعر. اهل شیراز بود و به قولى از نوادگان سعدى. وى در دورهى شاهعباس اول (1038 -996 ق) مىزیست. صاحب «مجمع الخواص» كه او را دیده وى را شیرازى و از اولاد سعدى دانسته است. در یزد سكونت داشت و سپس به اصفهان رفت. وى در مخمل و پارچهبافى از مشاهیر زمان خود به شمار مىآمد و پارچههاى حریر را نقشبندى مىنمود. او در كمانگیرى هم استاد بود. غیاث طبع بسیار روانى داشت، چنان كه گاهى صد بیت بدیهه پىدرپى مىگفت و در غزلسرایى نیز ماهر بود و همه گونه شعر مىسرود. از آثار وى: زرى اطلسى كه تصاویرى از شتر و كجاوه دارد و ساربانى مشغول هدایت است، با رقم: «عمل غیاث»؛ روپوش زرى صندوقى كه در حواشى آن ادعیهاى به خط ثلث زیبا درج شده و در وسط آن گلهاى ختایى استادانهاى جلوهگر است، با رقم: «غیاث»، بافت یزد؛ زرى ابریشمى قرینهى چهارتایى و دو تایى الوان سبز و سفید و گلى كه در متن آن، نقوش ترنج مانندى بافته شده، با رقم: «عمل غیاث»، بافت یزد؛ «دیوان» شعر.
