ملیت : ایرانی - قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 942 ق)، نقاش و خطاط. وى واضع افشان بوده و امیر علیشیر نوایى، وزیر دانشمند سلطان حسین بایقرا، به این استاد ارادت داشت و او را مورد توجه و عنایت خود قرار مىداد. او در تذهیب نیز مهارت داشت و در خوشنویسى شاگرد سلطانعلى مشهدى بود. غیاثالدین، در مشهد درگذشت و در جنب مزار مولانا سلطانعلى مشهدى دفن شد. از آثار وى: یك قطعه از مرقع سید احمد مشهدى، به قلم نیم دو دانگ خوش، با رقم: «مشقه العبد ... غیاثالدین المشهدى المذهب غفر ذنوبه»؛ سه قطعه از مرقع بهراممیرزا، به قلم سه دانگ و دو دانگ و نیم دو دانگ و كتابت خوش و متوسط، با رقمهاى: «العبد الفقیر المذنب غیاثالدین المذهب» و «مشقه العبد غیاثالدین مشهدى غفر ذنوبه» و «العبد المذنب غیاث المذهب».
