اهمیّت سجده

   سجده ، بهترین حالات انسان در برابر خداست .

سجده ، بهترین راه براى نزدیکى به خداست . (وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ)(265)

نشانه یاران باوفاى پیامبر آن است که آثار سجده در سیماى آنان دیده مى شود. (سیماهُمْ فى وُجُوهِهِمْ مِنْ اَثَرِ السَّجُودِ)(266)

سجده، انسان را همگام و هماهنگ با کلّ هستى مى سازد، زیرا همه موجودات آسمان وزمین ، از ستاره و سبزه به درگاه الهى ساجد و خاضع اند. (وَ لِلّهِ یَسْجُدُ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الاَْرْضِ)(267)، (وَالنَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدانِ)(268)

سجده، هماهنگى با فرشتگان الهى است . حضرت على علیه السلام مى فرماید: هیچ طبقه اى از طبقات آسمان نیست مگر آنکه گروهى از فرشتگان در حال سجده اند.(269)

سجده، عالى ترین درجه عبودیت و بندگى است ، زیرا انسان بالاترین نقطه بدن خود،یعنى پیشانى را بر خاک مى ساید و اظهار ذلّت و عجز به درگاه عزیز قادر مى برد.

سجده، عالى ترین مقام براى والاترین مردان و زنان عالم است . خداوند پیامبرش را فرمان به سجده مى دهد، آنهم نه فقط در روز که بهنگام شب : (وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلاً طَویلاً)(270) و خطاب به حضرت مریم ، آن زن پاک و عابد مى فرماید: (یا مَرْیَمُ اقْنُتى لِرَبِّک وَاسْجُدى )(271)

سجده، که بدنبال رکوع مى آید مرحله اى کامل تر و بالاتر از آنست و نمازگزار رابه اوج خضوع مى رساند، لذا در قرآن معمولاً این دو در کنار یکدیگر آمده است : (یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا)(272)، (تَریهُم رُکَّعاً سُجّداً)(273)

سجده ، رمز ایمان به آیات الهى است : (اِنَّما یُؤْمِنُ بِایاتِنا الَّذینَ اِذا ذُکِّروُا بِها خَرُّوا سُجَّداً)(274)

سجده هاى شبانه ، یکى از نشانه هاى بندگان صالح خداست : (عِبادُ الرَّحْمنِ... وَالَّذینَ یَبیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً)(275)

سجده، زینت نماز است پس آنرا نیکو بجاى آوریم . امام صادق علیه السلام مى فرمود: هرگاه نماز مى خوانید رکوع و سجود آنرا نیکو انجام دهید که خداوند پاداشى هفتصد برابر بلکه بیشتر عنایت مى فرماید.(276)

سجده، مایه مباهات خداوند بر فرشتگان است و لذا عنایت الهى را بدنبال دارد، تاآنجا که در هر سجده یکى از گناهان انسان محو و پاداشى بزرگ براى او ثبت مىشود.(277) حضرت على علیه السلام مى فرمود: اگر انسان بداند بهنگام سجده چه رحمتى او را فرا گرفته است هرگز سر از سجده برنمى دارد.(278)

سجده ، روح خودخواهى و غرور را از میان برده و انسان را از تکبّر نجات مى دهد.(279)

پیامبر مى فرمود: من در قیامت امّت خود را از آثار سجده که بر پیشانى دارند مى شناسم .(280) و آن گوشه از زمین که بر آن سجده شده است ، در قیامت گواه عبادت انسان مى گردد(281) و در دنیا نیز از آن نقطه نورى به آسمانها مى رود.(282)

همانند رکوع ، سجود طولانى نیز سبب بقاى نعمت ها و طول عمر مى شود.(283)

سجدهبه قدرى مهم است که خداوند به پیامبر عظیم الشاءنى همچون حضرت ابراهیم فرمان مى دهد که مسجدالحرام را براى طواف کنندگان و قائمین و راکعین و ساجدین تطهیر نماید.(284)

265-سوره علق ، آیه آخر. البتّه این ، آیه یکى از چهار، آیه اى است که اگر تلاوت شود سجده بر انسان واجب مى شود.

266-سوره فتح ، آیه 29.

267-سوره نحل ، آیه 49.

268-سوره الرحمن ، آیه 6.

269-نهج البلاغه ، خطبه 91.

270-سوره انسان ، آیه 26.

271-سوره آل عمران ، آیه 43.

272-سوره حج ، آیه 77.

273-سوره فتح ، آیه 29.

274-سوره سجده ، آیه 15.

275-سوره فرقان ، آیه 64.

276-بحار، ج 85، ص 139.

277-جامع الاحادیث ، ج 5، ص 466.

278-جامع الاحادیث ، ج 5، ص 482.

279-جامع الاحادیث ، ج 5، ص 453.

280-مسند احمد حنبل ، ج 4، ص 189.

281-جامع الاحادیث ، ج 5، ص 189.

282-مستدرک وسائل ، ج 4، ص 485.

283-وسائل ، ج 4، ص 928.

284-سوره بقره ، آیه 125.