شعار توحید
شعار توحید
((لا اله الاّ اللّه ))، اولین شعار همه انبیاست .
((لا اله الاّ اللّه )) آن گواهى است که همه صاحبان علم همگام با فرشتگان به آن اقرار دارند: (شَهِدَ اللّهُ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَالْمَلائکَةُ وَ اوُلُوا الْعِلْمِ)(356)
((لا اله الاّ اللّه ))، کلمه اى است که هر مسلمانى بهنگام تولد در گوش خود مى شنود و بهنگام مرگ با آن تشییع و در قبر به او تلقین مى شود.
((لا اله الاّ اللّه ))، محبوب ترین کلمات در نزد خداوند و سنگین ترین عمل در میزان است .(357)
((لا اله الاّ اللّه ))، دژ محکم الهى است که هرکس در آن داخل شد از عذاب در امان است . ((کَلِمَةُ لا اِلهَ اِلا الّهُ حِصْنى دَخَلَ حِصْنى اَمِنَ مِنْ عَذابى ))(358)
((لااله الاّ اللّه ))، مرز میان کفر و اسلام است و هر کافرى با گفتن آن در امان اسلام درمى آید. پیامبراکرم از مسلمانى که به گفتنِ ((لا اله الاّ اللّه ))یکى از سربازان دشمن اعتنایى نکرد و او را کشت ، انتقاد کردند و فرمودند: با اظهار این کلمه هر کسى در امان است ، گرچه ندانیم در بیان آن صادق است یا نه .(359)
((لا اله الاّ اللّه ))، شعار مسلمین بهنگام عبور از صراط قیامت است .(360)
درتاریخ مى خوانیم که ابوجهل به پیامبر گفت : آیا ما 360 بت را رها کنیم و یک خدا را بپذیریم ؟ ما حاضریم 10 کلمه بگوییم اما این یک جمله را نگوئیم .ولى پیامبر فرمود: همین جمله است که شما را به عزت و قدرت مى رساند و شما را بر تمام امّت ها برترى مى دهد.(361)
نگاهىبه دعاى عرفه امام حسین علیه السلام و خطبه امام سجاد علیه السلام در شام ،این حقیقت را بهتر روشن مى کند که اولیاى خدا با تمام وجود این شهادت را مى دادند و حتى زمین و زمان را بر این شهادت خود، گواه مى گرفتند.
در تشهد به جمله ((لا اله الاّ اللّه )) اکتفا نمى کنیم بلکه مى گوییم : ((وَحْدَهُ لاشَرى کَ لَه )) یعنى احدى با او شریک نیست ، نه در آفریدن ، نه در اداره کردن و نه در قانونگذارى : ((وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریک فِى الْمُلْک ))(362)
بندگى خدا بالاترین افتخار براى اولیاى خداست : ((کَفى بى عِزّاً اَنْ اَکوُنَ لَک عَبْداً))(363)
بندگىخدا برابر است با آزادگى انسان از همه قیود و وابستگى ها و دلبستگى ها، و لذا چنان قدرتى به انسان مى دهد که از هیچ ابرقدرتى نمى هراسد. همسر فرعون بخاطر آنکه بنده خدا بود، به چنان عنصر نفوذناپذیرى تبدیل شد که زر و زور فرعونى در او اثر نکرد و با آنکه فرعون ، همه را به بردگى کشیده بود، اما او تنها بنده خدا بود و کارش بجائى رسید که الگوى همه مردان و زنان مؤ من تاریخ گشت :
(ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ آمَنوُا امْرَاءَةَ فِرْعَوْن )(364)
به هرحال شهادت به عبودیتِ پیامبر، مقدم بر شهادت به رسالت آن حضرت است و این خود درسها و پیامها دارد. ((اشهد انّ محمّدا عبده و رسوله ))
شهادتبه رسالت ، به معناى نفى تمام مکاتب بشرى است . به معناى قبول جاودانگى و جهانى بودن رسالت خاتم پیامبران است . به معناى نفى همه از طاغوت هاست .
شهادتبه رسالت حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله ، پیمانى است که خداوند از همهپیامبران گرفته است که اگر رسالت او را نمى پذیرفتند به نبوّت نمى رسیدند.(365) بنابراین تنها من نیستم که مى گویم : ((اشهد ان محمداً عبده و رسوله )) بلکه همه انبیا به آن قرار دارند.
356-سوره آل عمران ، آیه 18.
357-بحار، ج 93، باب التهلیل و فضله .
358-بحار، ج 3، ص 13.
359-اشاره به ، آیه : (ولا تقولوا لمن القى الیکم السّلام لست مؤمناً). سوره نساء، آیه 94.
360-جامع الاحادیث ، ج 1، ص 188.
361-فرازهایى از تاریخ اسلام ، ص 111.
362-سوره اسراء، آیه 111.
363-بحار، ج 77، ص 402.
364-سوره تحریم ، آیه 11.
365-سوره آل عمران ، آیه 81.
ادامه مطلب
توحید ناب
توحید ناب
آنچه که امروزه اکثر خداپرستان را گرفتار کرده آن است که به زبان ((لااله الاّ اللّه ))مى گویند، اما در عمل به سراغ غیر او مى روند و عزت و قدرت را در جایى دیگر جستجو مى کنند. از غیر او اطاعت مى کنند و به غیر او عشق مى ورزند.
راستى که شرک ، ظلم بزرگى به خود و بى ادبى به ذات مقدس اوست . (اِنَّ الشِّرک لَظُلْمٌ عَظیمٌ)(366) زیرا شریک داشتن نشانه ضعف و عجز و ناتوانى در انجام کارها و وجود شبیه و نظیر است که اینها در مورد خداوند معنى ندارد.
366-سوره لقمان ، آیه 13.
ادامه مطلب
شهادت به رسالت
شهادت به رسالت
((وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدَهُ وَ رَسُولُه )) و گواهى مى دهم که محمّد بنده و رسول اوست .
بندگى بالاترین مقام انبیا، بلکه مقدمه مقام رسالت و نبوّت است : ((عَبْدُهُ وَ رَسوُلُه ))
عبودیت است که پیامبر را به معراج مى برد: (سُبْحانَ الَّذى اَسْرى بِعَبْدِهِ)(367) و وحى آسمانى را بر او نازل مى کند: (نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا)(368)
خداوند نیز پیامبرانش را به بندگى خود ستایش مى کند، در مورد حضرت نوح علیه السلام مى فرماید: (اِنَّهُ کانَ عَبْداً شَکُوراً)(369) و درباره حضرت داود علیه السلام (نِعْمَ الْعَبْدُ)(370)
یکىاز تفاوت هاى انبیا با نوابغ و مخترعین آنست که آنها نبوغ و خلاقیت خود رادر اثر تیزهوشى و پشتکار و تمرین بدست آورده اند، امّا انبیا معجزات خود را در اثر بندگى خدا و در سایه لطف خدا پیدا کرده اند و بندگى منشاء همه مقامات انبیاست .
اقراربه عبودیّت پیامبران ، ما را از هرگونه غلوّ و افراط و زیاده روى در مورد مقامات اولیاى خدا بازمى دارد، تا بدانیم پیامبر هم که برترین فرد خلق است ،بنده خداست .
ناگفتهپیداست این شهادت باید از روى صدق و حقیقت باشد وگرنه منافقین هم در نزد پیامبر شهادت به رسالت مى دادند و قرآن مى فرماید: خداوند شهادت مى دهد که تو رسول او هستى ، اما منافقان دروغ مى گویند، زیرا گواهى آنان صادقانه نیست .(371)
367-سوره اسراء، آیه 1.
368-سوره بقره ، آیه 23.
369-سوره اسراء، آیه 3.
370-سوره ، ص ، آیه 30.
371-سوره منافقون ، آیه 1.
ادامه مطلب
چگونگى صلوات
چگونگى صلوات
درکتب اصلى اهل سنت از پیامبراکرم صلّى اللّه علیه و آله نقل شده است که بهنگام صلوات ، حتماً نام آل محمّد را در کنار پیامبر بیاورید وگرنه صلوات شما ابتر و ناقص است .(385)
درتفسیر در المنثور از کتاب هاى صحیح بخارى و مسلم و ابى داود و ترمذى و نسائى و ابن ماجه که از مهم ترین کتب اهل تسنن است نقل شده است ، که شخصى به پیامبراکرم گفت : ما مى دانیم چگونه بر تو سلام کنیم ، امّا صلوات بر توچگونه است ؟
پیامبر فرمودند: چنین بگوئید: ((اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عَلى آلِ مُحَمَّدَ کَما صَلَّیْتَ عَلى اِبْراهیم وَ آلِ اِبْراهیم اِنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ))(386)
شافعى امام مذهب شافعیان این مطلب را به شعر درآورده و مى گوید:
یا اَهْلَ بَیْتِ رَسُولِ اللّهِ حُبُّکُمُ
فَرْضٌ مِنَ اللّهِ فِى الْقُرآنِ اَنْزَلَه
کَفاکُمْ مِنْ عَظیمِ الْقَدْرِ اَنَّکُم
مَنْ لَمْ یُصَلِّ عَلَیْکُمْ فَلا صَلوةَ لَه (387)
اىاهل بیت پیامبر! که محبت شما از طرف خداوند در قرآن آمده است ، در بزرگى شما همین بس که هرکس در نماز بر شما صلوات نفرستد نمازش باطل است .
آرىیاد آل محمّد در هر نماز، رمز آن است که باید پس از پیامبر به سراغ اهل بیت او برویم نه دیگران . وگرنه بردن نام کسانى که نیاز به تداوم راهشان نیست آنهم در هر نماز، کارى لغو مى شود.
شخصى خود را به کعبه چسبانده بود و صلوات مى فرستاد، اما نام آل محمّد را نمى برد، امام صادق علیه السلام فرمود: این ظلم به ماست .(388)
پیامبر خدا فرمود: کسانى که آل مرا از صلوات محروم کنند در قیامت از بهشت بوئى نمى برند.(389) چنانکه جلساتى که نام خدا و یاد پیامبر و آل او در آن نباشد، موجب حسرت در قیامت خواهد بود.(390)
جالبآنکه در روایات آمده است : هرگاه نام پیامبرى از پیامبران خدا برده شد، ابتدا بر محمّد و آل او صلوات بفرستید و سپس بر آن پیامبر درود و ثنا بفرستید.(391)
پیامبر خدا فرمود: بخیل واقعى کسى است که نام مرا بشنود اما بر من صلوات نفرستد. او جفاکارترین و بى وفاترین مردم است .(392)
385-به نقل از تفسیر نمونه ، ج 17، ص 420.
386-به نقل از تفسیرالمیزان ، ج 16، ص 365، صحیح بخارى ، ج 6، ص 151.
387-الغدیر.
388-وسائل ، ج 4، ص 1218.
389-وسائل ، ج 4، ص 1219.
390-کافى ، ج 2، ص 497.
391-بحار، ج 94، ص 48.
392-وسائل ، ج 4، ص 1220.
ادامه مطلب