نماز عصر و نافله ­های آن

وقت فضیلت نماز عصر از لحظه ­ای که سایه ی نو پیدا شده­ ی شاخص پس از ظهر شرعی به اندازه­ ی بلندی خود آن برسد ـ که لحظه­ ی پایانی وقت فضیلت نماز ظهر است ـ آغاز می­شود و تا آن­گاه که این سایه به اندازه­ی دو برابر بلندای شاخص برسد، ادامه دارد.([1])

در ازای وقت فضیلت نماز عصر در روزهای سال، میان 39 دقیقه تا 16 : 1 در نوسان است و اندازه­ی آن به شرح زیر است:

یکم فروردین = 53 : 00 یکم اردیبهشت = 2 0 : 1 یکم خرداد = 11 : 1

یکم تیر = 16 : 1 یکم مرداد = 11: 1 یکم شهریور = 2 0: 1

یکم مهر = 53 : 00 یکم آبان = 46 : 00 یکم آذر = 41 : 00

یکم دی = 39 : 00 یکم بهمن = 41: 00 یکم اسفند = 46 : 00

یکی از مراجع عظام معاصر، پس از آن­که درباره­ی وقت فضیلت نمازهای ظهر و عصر طبق نظر خود فتوا داده است می­فرماید: همه­ی آنچه گفته شد مربوط به غیر از روزهای خیلی گرم است. در چنین روزهایی، دور نیست که وقت فضیلت نمازهای ظهر و عصر تا پس از رسیدن سایه­ی نو پیدا شده­ی شاخص به اندازه­ی یک برابر بلندای شاخص [برای نماز ظهر] و دو برابر آن [برای نماز عصر] ادامه یابد که در این صورت می­توان آن دو نماز را [با فاصله گرفتن از گرمای شدید سر ظهر و تأخیر انداختن نماز با این دیدگاه که وقت فضیلت آن­ها هنوز باقی است] پی در پی و بدون فاصله خواند.([2])

وقت نافله ­ی عصر که همانند نافله ­ی ظهر 8 رکعت است و پیش از نماز عصر خوانده می­شود پس از به جای آوردن نماز ظهر آغاز می­شود و تا آن­گاه که سایه­ی نو پیدا شده­ی شاخص پس از ظهر شرعی، به اندازه­ی چهار هفتم آن شود ادامه دارد.([3]) بلندای وقت نافله­ی عصر را بر حسب ساعت و دقیقه نمی­توان مشخص کرد، زیرا ـ همان­گونه که گفته شد ـ آغاز وقت آن لحظه­ای است که نمازگزار از نماز ظهر خود فارغ شود و وقت فضیلت نماز ظهر، تا دو، سه ساعت پس از ظهر شرعی به شرحی­ که ­گفته شد ادامه دارد.

[1]. العروه الوثقی، کتاب الصله، فصل فی أوقات الیومیّة و نوافلها.

[2] . آیةالله العظمی سیستانی(دامّ ظلّه)، منهاج الصّالحین، ج 1، ص 168.

[3] . العروه الوثقی، کتاب الصّله، فصل فی أوقات الرّواتب، مسأله 1.