نماز صبح و نافله ­ی آن

وقت فضیلت نماز صبح از طلوع فجر صادق است تا آن­گاه که سرخی سمت مشرق که پیش­درآمد طلوع خورشید است، نمایان گردد. این سرخی که پیدا شد، وقت فضیلت نماز صبح پایان یافته است، گرچه آن را تا پیش از طلوع خورشید می­توان خواند.

درازای وقت فضیلت نماز صبح در نوروز هر سال در قم 30 دقیقه است.([1]) در روزهای پس از آن در فصل بهار، روزی 6 ، 7 ثانیه بر آن افزوده می­شود تا برسد به روز اول تیرماه که در آن روز طول مدت آن 40 دقیقه است. در روزهای دیگر تیرماه و دو ماه دیگر تابستان روزی 6 ، 7 ثانیه از آن کاسته می­شود تا برسد به اول ماه مهر که در آن روز نیز طول مدّت وقت فضیلت نماز صبح 30 دقیقه است. در باقی روزها و ماه­های نیمه­ ی دوم سال، در ازای وقت فضیلت این نماز همین 30 دقیقه است با یک دقیقه کاهش یا افزایش.([2])

وقت نافله­ ی صبح که پیش از نماز صبح خوانده می­شود، عیناً همان وقت فضیلت نماز صبح است. بنابراین، کسی که نماز صبح را پس از انقضای وقت فضیلت آن می­خواند، نمی­تواند نافله صبح بخواند، بله می­تواند پس از خواندن نماز صبح نافله­ی صبح را به نیّت قض بخواند.

[1]. تعیین ساعت و دقیقه در این نوشتار برای اوقات نمازها، براساس جدولی است که از سوی مرکز مطالعات نجومی وابسته به دفتر آیةالله العظمی سیستانی، ارایه شده است. بنده شخصاً برخی موارد مندرج در آن جدول را با بیرون رفتن شب هنگام از شهر و دور شدن از فضای تحت تأثیر چراغ­های شهر، و همچنین با شاخص گذاری در برخی از روزهای آفتابی آزمودم و آن را تقریباً درست یافتم.

[2]. اندازه­ ی اوقات نمازها به صورت ساعت و دقیقه، در شهرها و مناطقی که افق آن­ها با قم متفاوت است، با اندازه ­هایی که این­جا ذکر شد یا می­شود، تفاوت خواهد داشت و باید به جدول مربوط به خود آن منطقه مراجعه کرد.