بازگشت به سوی خدا، زمینه ساز توجه به نماز
بازگشت به سوی خدا، زمینه ساز توجه به نماز
به هر حال، احتمال ملاقات خداوند و بازگشت به سوی خدا، برای آسان شدن کارهای سخت کفایت می کند، چه رسد به نماز که خود آسان ترین پرستش و عبادت در میان عبادات است. البته از آیات ۳ سوره نمل و ۴ سوره لقمان، به دست می آید که یقین و قطع کامل به موضوعی چون قیامت می تواند رفتار انسانی را به گونه ای خاص تحت تأثیر قرار دهد و نه تنها شخص را به نماز و دیگر اعمال مقبول شرعی گرایش دهد، بلکه عامل مهمی در تغییر کامل رفتاری می باشد؛ زیرا کسی که یقین به آخرت یابد دایم الذکر و الصلاه می شود و هیچ گاه از نماز و ذکر الهی غافل نمی شود. از این رو در این آیات با آوردن فعل مضارع یقیمون الصلاه، به اقامه دایمی نماز از سوی افرادی که در مقام یقین هستند، اشاره می کند. کسی که در مقام شهود و علم یقین است، هرگز دمی از خدا و نمازگزاری و ذکر او غافل نمی شود. پس آنانی که دایم در نمازند، همان اهل یقین هستند؛ حال چه این یقین ایشان از باب علم الیقین یا عین الیقین یا حق الیقین باشد.
براین اساس می توان زمینه ها و بسترهای لازم در آسانی اقامه نماز را در امور شناختی و بینشی و نگرشی انسان جست وجو کرد.
بی گمان پذیرش فلسفه آفرینش و هدفمندی آن در کنار پذیرش خدا و معاد و پروردگاری خداوند، مهم ترین عامل در انجام کارهایی است که ما از آن به شریعت یاد می کنیم. کسانی که حقیقت هستی و پروردگاری را درک کرده باشند، می کوشند تا خود را با فلسفه و هدف آفرینش هماهنگ سازند. لذا به نماز به عنوان یک عامل مهم در این همانند و هماهنگ سازی توجه ویژه داشته و آن را انجام می دهند. از این رو خداوند در آیاتی چند ایمان را مهم ترین بستر و زمینه ساز برای اقامه نماز می داند. (مائده، آیه ۵۵؛ انعام، ۹۲؛ توبه آیات، ۱۸ و ۷۱)
خداوند همچنین در آیات ۱۵ تا ۱۷ سوره اعلی به نقش پذیرش معاد و آخرت طلبی در برپایی نماز اشاره می کند. در این آیات خداوند می فرماید اگر دوزخیان دنیا را بر آخرت مقدم نمی داشتند و به آن چه موجب فلاح و رستگاری آنان می شد، روی می آورند، نماز خواندن بر آنان آسان می شد و آن را به جا می آوردند.
سماموس
ادامه مطلب
بسترهای آسانی نماز
بسترهای آسانی نماز
نماز با همه سادگی و آسانی برای بسیاری از انسانها سخت است و بارها دیده شده که حتی مسلمانان نیز از انجام آن غافل شده و نماز نمی گزارند. ریشه این سختی در بینش و نگرش افراد است، چرا که رفتار آدمی متاثر از آنهاست و همین بینش و نگرش است که کارها را حق و باطل، درست و نادرست، مفید و بیهوده، سخت و آسان می کند. بارها دیده شده که کارهای بسیار سخت به سبب نوع نگرش افراد، کارهایی بسیار ساده و آسان جلوه می کند و در مقابل، برخی از کارهای آسان چنان سخت می نماید که شخص هیچ گرایشی به انجام آن نشان نمی دهد. چرا که نگرش انسان به موضوع می تواند کاه را کوه و کوه را کاه سازد. کسی که اراده قوی به انجام کاری داشته باشد و مانند عشاق شود، در آن صورت هیچ سد و مانعی نمی تواند در برابر اراده او ایستادگی کند و تاب بیاورد.
برای این که اقامه نماز با رعایت تمامی حدود و احکام و آداب و شرایط آن برای شخص آسان شود، می بایست به حوزه نگرش ها و بینش های او رفت و تغییرات و تصرفاتی در آن حوزه ایجاد کرد تا روحیه و روان شخص دگرگون شود.
خداوند در آیات ۴۵ و ۴۶ سوره بقره، مهمترین و اصلی ترین عامل در آسانی اقامه نماز از سوی انسان را، ایمان به لقاءالله و بازگشت به خدا می داند. به نظر می رسد که در انجام این عمل آسان سازی نیازی به قطع و یقین نیست، بلکه همین اطمینان که از آن به ظن نوعی نیز یاد می شود، کفایت می کند.
به سخن دیگر، برای آسان شدن، بر شخص، لازم نیست که او به مقام شهود قطعی و یقینی برسد و کشف الغطایی برای وی رخ دهد و دوزخ و بهشت را به چشم سر یا دل ببیند (تکاثر، آیات ۵ تا ۷)، بلکه گمان، ظن نوعی و اطمینان که از آن به علم عرفی نیز یاد می شود، در این مساله کفایت می کند. همین که انسان از دایره شک و تردید بیرون رود و احتمال کوچکی دهد که خدایی و آخرت و حساب و کتابی است، به نماز رو می آورد و برای رهایی از آتش دوزخ احتمالی، نماز برای او آسان می شود؛ چنان که اگر کسی احتمال دهد که در بیابان پیش رو، با فقدان آب مواجه خواهد شد، تحمل حمل مقداری آب برای او آسان می شود و باجان و دل، آن را با خود حمل می کند و مشکلات حمل را اصلا نادیده می گیرد.
سماموس
ادامه مطلب
زیباترین شیوه پرستش
زیباترین شیوه پرستش
نماز زیباترین شیوه پرستش است. ارکان و اذکار نماز به گونه ای است که همه وجود آدمی از تن و روان درگیر است. از این رو آن را ذکر الله (بقره، آیات ۲۳۸ و ۲۳۹ و آل عمران، آیه ۱۹۱ و آیات دیگر) و مرز میان اسلام و کفر، قربان کل تقی، عمود و ستون دین، کامل ترین عبادت و بندگی مانند آن نامیده اند.
انسان در نماز چنان بندگی را به نمایش می گذارد که خداوند آیات بسیاری را در راستای تبیین اهمیت و ارزش نماز فرو فرستاده و دهها اثر و کارکرد مادی و معنوی و دنیوی و اخروی برای آن بیان کرده است.
اگر کسی می خواهد به کمال و یا حقیقت برسد و متحقق به آن شود، می بایست سیر و سلوک منازل و مراتب عرفانی و تکاملی خویش را با نردبان نماز بپیماید؛ چرا که درهیچ مرحله و مرتبه و منزلی نمی توان بی نماز بود و از تاثیر آن در ترقی و تکامل بشر غافل ماند.
اگر گفته اند که دست یابی به مقامات عرفانی و تنها راه رسیدن به حقیقت، طریق شریعت است؛ بی گمان نمی توان از مهم ترین اصل شریعت یعنی نماز غافل شد. انسان اگر می خواهد به یقین برسد و کشف الغطایی برای او تحقق یابد و همه پرده های غفلت زا کنار برود و حقایق هستی در ملکوت، جبروت و لاهوت برای وی آشکار شود، می بایست نماز را به عنوان کلید در دست گیرد و باور داشته باشد که در هیچ منزلی بی کلید نماز نمی توان راه یافت و یا در آن مستقر شد. از این رو خداوند از آثار نماز را دست یابی به مقامات مومنان حقیقی (انفال، آیات ۳ و ۴) از جمله مقام متقین (بقره، آیات ۲ و ۳)، مقام صادقان (بقره، آیه ۱۷۷)، مقام مخبتان و خاضعان (حج، آیات ۳۴ و ۳۵)، مقام محسنان (هود، آیات ۱۱۴ و ۱۱۵) و مقام ابرار (بقره آیه ۱۷۷) برمی شمارد که از جمله آنها نیز مقام محمود و شفاعت (مدثر، آیات ۴۲ تا ۴۸) می داند. پس شخصی که می خواهد متاله (خدایی) شود و مظهر اسمای الهی گردد و قدرت و توانایی خدایی را درخود فعلیت بخشد و در مقام مظهریت ربوبیت بنشیند، می بایست به نماز به عنوان مهم ترین راه، عامل، علت و مانند آن بنگرد و هرگز از آن غافل نشود.
از آیات قرآنی حتی به دست می آید که انسان برای رسیدن به آسایش و آرامش دنیوی درعالم ناسوت و طبیعت نیز نیازمند نماز است؛ زیرا از مهم ترین آثار نماز، امنیت و آرامش (بقره، آیه ۲۷۷) ، بهره مندی از رحمت (توبه، آیه ۵)، رزق الهی و رسیدن به آسایش (انفال، آیات ۳ و ۴)، و راه رهایی از همه مشکلات (بقره، آیات ۴۵و ۱۵۳) است.
از این رو نماز نه تنها زیباترین شیوه نیایش و پرستش بلکه کامل ترین و مهم ترین وسیله برای رسیدن به همه مراتب و منازل انسانی تا مقام مظهریت در ربوبیت است که کامل ترین حالت تکاملی بشر و پایان سیر وجودی انسان به یک معناست. براین اساس خداوند از انسانها خواسته است تا برای رسیدن به مقام خدایی شدن از وسیله و ابزار مناسب این کار استفاده کنند (مائده، آیه ۳۵) که مهم ترین و بهترین ابزار نیز چیزی جز نماز نیست. (بقره، آیات ۴۵ و ۱۵۳)
نماز همچنین ساده ترین و آسان ترین پرستشی است که می توان در میان عبادات و آیین ها و مناسک دیگر یافت؛ افزون بر این که در عین سادگی و آسانی، کامل ترین و موثرترین شیوه پرستش نیز می باشد. با این همه همین عمل ساده و آسان برای بسیاری از مردم سخت و دشوار محسوب می شود. علت این سختی را می بایست در بینش و نگرش انسانها جست.
سماموس
ادامه مطلب
آثار اقامه نماز
آثار اقامه نماز
خداوند در آیاتی به آثار و برکات اقامه نماز اشاره می کند. البته تبیین همه آن ها در این مطلب امکان پذیر نیست، ولی با توجه به موضوع بحث به برخی از آن ها افزون بر آن چه گفته شد، اشاراتی می شود.
مومن می بایست همانند پیامبر(ص) اهل اقامه نماز باشد. خداوند بارها پیامبرش را به اقامه نماز فرمان می دهد(هود، آیه ۱۱۴ و اسراء، ایات ۷۸ و ۷۹ و عنکبوت، آیه ۴۵) پیامبر(ص) دایم در نماز بود و این مساله حتی مشرکان را خسته می کرد و او همواره ایشان را از این کار برحذر می داشتند(علق، آیات ۹ و ۱۰) ولی آن حضرت چنان که در ایات سوره مزمل مانند آیه ۲۰ و آیات دیگر بیان شده، شبانه روز به نماز می ایستاد و به این کار علاقه زیادی نشان می داد.
تاکید قرآن بر نماز از آن روست که نماز چنان که گفته شد، معراج مومن می باشد و موجب تحقق اسراء می شود. از آیات ۲ و ۵ و ۶ سوره مزمل بر می آید که اقامه نماز زمینه دریافت معارف بلند و سنگین را فراهم می آورد و مشکلات علمی و ادراکی را برطرف می سازد.
در سیره بزرگانی مثل ابن سینا و ملاصدرا امده است که وقتی به یک معضل علمی می رسیدند، بعد از وضو دو رکعت نماز می خواندند و با توسل به معصومین از خداوند می خواستند راه حل مشکل را به انها بنمایاند. صدرالدین شیرازى معروف به ملاصدرا فیلسوف بزرگ اسلام و بینان گذار حکمت متعالیه در حاشیه کتاب مهم اسفار اربعه که آن را در روستاى کهک قم به رشته تحریر درآورده مىنویسد: وقتى شبههاى برایم پیش مىآمد، کنار قبر حضرت معصومه در قم مىآمدم، دو رکعت نماز خوانده و از آن بانو استمداد مىکردم و شبهه فلسفى من حل مىشد.( فوائد الرضویه، شیخ عباس قمى، ص ۳۷۹٫)
بنابراین، برای حل مشکلات از جمله مشکلات علمی و نیز دریافت معارف بلند و سنگین، توسل به نماز راهکاری است که خداوند در آیاتی از جمله آیات پیش گفته به آن اشاره کرده است؛ چرا که خداوند به پیامبر(ص) می فرماید که بیش تر شب را به تهجد و اقامه نماز مشغول باش تا قول ثقل( قرآن) را بر او القا کنیم. بنابراین دریافت معارف سنگین و فهم مطالب علمی با بیداری شب و اقامه نماز ارتباط تنگاتنگی دارد که در این آیات به آن توجه داده شده است.
از دیگر آثاری که برای نماز می توان بر شمرد، دست یابی به مقام شفاعت است که در آیه ۷۹ سوره اسراء به آن اشاره شده است. این بدان معناست که انسان با نماز نه تنها خود را از مشکلات در دنیا و آخرت می رهاند بلکه می تواند دستگیر دیگران در روز قیامتی باشد که فریاد رسی نیست. در این آیه از رسیدن به مقام محمود که یکی از جلوه های آن مقام شفاعت در قیامت است از طریق تهجد شبانه و برپایی و اقامه نمازهای نافله شب اشاره شده است که خود بیانگر تاثیر شگرف تهجد شبانه و نماز است.
خداوند از آثار و فلسفه های نماز به دوری انسان از ناپسندها و منکرات و فحشا و گناهان در آیه ۴۵ سوره عنکبوت اشاره می کند. بنابراین، کسی که در اندیشه تقوا و رهایی از هر گونه زشتی است می بایست به نماز به عنوان بازدارنده و جلوگیری کننده از آن ها توجه داشته باشد. به نظر می رسد اگر کسی بخواهد ذکر و یاد خداوند را همیشه در دلش زنده نگه دارد به نماز به عنوان بارزترین مصداق ذکر توجه کند. البته بر اساس آیات قرآنی، نماز و قرآن هر دو از این ویژگی ذکر الله بودن برخوردار می باشند.
به این همه می توان با توجه به این آیه گفت که خواندن و تلاوت قرآن، اقامه نماز و ذکر دایم سه موضوعی است می تواند آدمی را در برابر زشتی ها حفاظت کند. ذکر در آیه به عنوان امر بزرگ از آن یاد شده است که می تواند در نماز و قرآن خواندن خود را بروز دهد.
به سخن دیگر، هر کسی ذکر الله را که امری بزرگ است بخواهد می بایست به نماز و قرائت قرآن به عنوان یکی از مصادیق بارز و مهم ذکر توجه کند. (المیزان، ج ۱۶، ص ۱۴۲)
در آیات قرآنی برای نماز آثار و کارکردها و نقش بسیار دیگری در دنیا و آخرت بیان شده است که در این جا به همین مقدار بسنده می شود. توجه به همین آثار خود می تواند به تنهایی انگیزه ای برای انجام این سبک از نیایش و پرستش الهی باشد و اهتمام ما را بر انگیزاند. باشد که اهل ذکر و نماز دایم باشیم.
سماموس
ادامه مطلب