چرا مردان، نبايد در نماز از طلا استفاده كنند؟
چرا مردان، نبايد در نماز از طلا استفاده كنند؟
استفاده از طلا براي مردان به طور مطلق چه در نماز و چه در غير نماز حرام است و در صورت استفاده نمودن طلا در نماز موجب بطلان آن مي شود كه در اين حكم فلسفه حكمت هاي متعددي نهفته است از جمله اين كه:
- وجود ويژگي هاي جسمي و رواني مردان
ويژگي هاي جسمي و رواني مرد كه تفاوت هايي با زن دارد و اين تفاوت ها به طور طبيعي رسالت هاي گوناگوني را به عهده اين دو جنس قرار مي دهد. اسلام باتوجه به تفاوت هاي طبيعي هر يك - كه در جاي خود حكمت هاي ارزشمندي دارد - احكام و مقررات ويژه اي را وضع كرده است و از مرد انتظار دارد كه عنصري متفكر و فعال باشد و از تجملات زياد مانند تزيين به طلا پرهيز نمايد. در مقابل براي زن كه طبيعتي احساسي و عاطفي تر دارد برخي از زينت ها را كه هم با روحيه او سازگارتر است و هم به زندگي با مرد شيريني بيش تري مي بخشد اجازه داده است.
لذا امام صادق(ع) مي فرمايد:«... و جعل الله الذهب في الدنيا زينه النساء فحرم علي الرجال لبسه والصلوه فيه»[1]؛«خداوند چون طلا را در دنيا زينت زنان قرار داده است، پوشيدن آن براي مردان و نماز خواندن با آن حرام شده است»
- بروز مشكلات خوني
تحقيقات جديد نشان مي دهد گلبول هاي سفيد در خون مرد بيش از زن است.ازطرف ديگر طلا در افزايش اين گلبولها مؤثر است. از اين رو وجود آن براي زن مفيد است(مخصوصا اين كه زنان در ايام خاصي مقداري خون بدن خود را از دست مي دهند) ولي براي مردان چندان مناسب نيست و ممكن است موجب برهم زدن تعادل گلبول هاي سرخ و سفيد گردد.[2]
- بروز مشكلات ناباروري
تحقيقات انجام شده در سال 1970 در خصوص اندازه گيري طلا در سرم خون، مايع مني و شير انسان و هم چنين تراكم طلا در بافت هاي مختلف نشان مي دهد كه بيش ترين مقدار آن در دستگاه تناسلي از جمله تخمدان ها و رحم و در مردان در بيضه ها و اپيديديم تجمع مي يابد و در مردان جوان از طريق مايع مني و در افراد مسن از طريق ادرار دفع مي گردد.
محدوده ي 75-105 نانو گرم طلا در يك ميلي ليتر مايع مني، مانعي براي تحرك اسپرم ها ايجاد نمي كند ولي با بيش تر از اين حد ميزان تحرك اسپرم به طور محسوسي كاهش مي يابد.
آندرو (Andrew) و همكارانش در سال 1990 نشان دادند كه بالا بودن طلاي موجود در بدن افراد زرگر باعث ايجاد اختلالات هورموني مي شود و هورمون هاي پرولاكتين و F.S.H بيش از همه تحت تاثير قرار مي گيرند.
درنتيجه مي توان يكي از علل عمده ي تحريم استعمال طلا براي مرد را، نقش اين فلز در كاهش تحرك سلول هاي جنسي نر (اسپرم) و اختلالات هورموني در ظهور صفات ثانويه ي زنانه دانست.[3]
- جلوگيري از رواج تجمل گرايي
احتمال دارد علت حرمت آن جلوگيرى از فرو افتادن مردها در دام زينت هاى گران بها و تجمل گرايي و دورى از رسيدن به كمال باشد.
- منافات آن با فلسفه نماز
همان گونه كه در روايات تصريح شده يكي از فلسفه هاي نماز از بين بردن تكبر در وجود انسان مي باشد[4] اما يكي از آثار منفي استفاده از طلا براي مردان پرورش روحيه تكبر و غرور مي باشد و اين با آن چه اسلام در نماز قرار داده منافات دارد.
پي نوشت :
[1] - وسائل الشيعة، ج4، ص 414
[2] - تجلي حكمت در فلسفه پزشكي احكام . تاليف محمد عزيز حسامي.، ص 29
[3] - همان
[4] - حضرت فاطمه(س) نيز مى فرمايد«جعل اللّه الصلاة تنزيها لكم من الكبر»؛«خداوند نماز را مقرّر داشت تا دامن انسان را از كبر و منيّت پاك گرداند». (محدث اربلى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، تبريز، بنى هاشمى، 1381 ق، اول، ج1، ص 483)
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب
نماز چه كساني -به تصريح روايات- مورد پذيرش درگاه الهي واقع نمي شود؟
نماز چه كساني -به تصريح روايات- مورد پذيرش درگاه الهي واقع نمي شود؟
برخي كساني كه در احاديث تصريح شده كه نمازشان مورد قبول خداوند واقع نمي شود به شرح ذيل مي باشند:
كساني كه نسبت به نمازاستخفاف و بي اعتنايي مي كنند.[1]
كساني كه خيانت در معامله مي كنند.[2]
كساني كه پروايي از ارتكاب گناه جنسي ندارند بگونه اي كه اگر زني خود را به آنها عرضه كند او را اجابت مي كنند.[3]
پيشواي جائر.[4]
مردي كه امامت نماز جماعتي را به عهده مي گيرد كه جماعت از امامت او كراهت دارد.[5]
بنده اي كه بدون ضرورت از مولايش فرار كند.[6]
زني كه بدون اجازه شوهرش از خانه بيرون رود.[7]
زني كه شوهرش به خاطر حقي از وي خشمگين باشد مگر آنكه از او راضي شود.[8]
زني كه براي غير شوهر خودش را خوش بو نمايد.[9]
هر كس كه غيبت مرد يا زن مسلماني را كند، مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.[10]
كسي كه به پدر و مادر نگاه تند و خشم آلود كند.[11]
كسي كه لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمي شود.[12]
نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذيرفته نيست.[13]
كسي كه اهل چشم چراني مي باشد.[14]
مرداني كه زنانشان را آزار دهند و زناني كه شوهرانشان را آزار مي دهند.[15]
كسي كه در حال خودداري از بول و با باد معده نماز بخواند.[16]
هر كسي كه مانع دادن زكات شود.[17]
رباخوار.[18]
كسي كه عاق والدين شده است.[19]
در پايان ذكر اين نكته نيز ضروري مي باشد كه برخي با مشاهده روايات عدم قبولي نماز، با خود چنين تصور مي نمايند كه چون مثلا غيبت كرده اند
و نمازشان قبول نمي باشد ديگر نيازي به خواندن نماز نيست و حال آنكه اين واجب الهي در هيچ حالتي از فرد ساقط نمي شود
و با وجود اينكه بداند نماز او مورد قبول خداوند نيست بر او واجب است نماز خود را بخواند تا در قيامت به دليل ترك نماز مورد بازخواست الهي قرار نگيرد.
پي نوشت :
[1] - الكافي، ج 3، ص 269
[2] - بحارالأنوار، ج 14، ص 42
[3] - همان
[4] - بحارالأنوار، ج 100، ص 243
[5] - همان
[6] - همان
[7] - همان
[8] - الكافي، ج 5، ص 507
[9] - همان
[10] - بحارالأنوار، ج 72، ص 258
[11] - الكافي، ج 2، ص 349
[12] - بحارالأنوار، ج 63، ص 314
[13] - الكافي، ج 6، ص 400
[14] - بحارالأنوار، ج 14، ص 42
[15] - وسائلالشيعة، ج 20، ص 163
[16] - تهذيبالأحكام، ج 2، ص 333
[17] - بحارالأنوار، ج 93، ص 29
[18] - مستدركالوسائل، ج 13، ص 332
[19]همان كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب
نماز خواندن در خانه، با حضور قلب بهتر است يا در مسجد، بدون حضور قلب؟

نماز يك عبادت تك منظوره نيست؛ بلكه هندسه آن چند ضلعى است و به يك هدف خاصى محدود نمى شود.
اگر هدف نماز، تنها لذّت ذكر و معرفت بود، اين پيشنهاد كاملاً صحيح بود كه با رفتن به كنج عزلت و گوشه نشينى و مراقبت فردى، بيش تر مى توان آن حالات معنوى و عرفانى را تحصيل كرد؛ ولى نماز اسلام، نمازى است كه داراى بعدى كاملاً اجتماعى است. به همين جهت اصل در نماز، جماعت است و«ضماير جمع» در سوره حمد، شاهد مدعاى ما است. پس بايستى با نماز در جامعه، حركت كرد و هنر اين است كه آدمى، به گونه اى باشد كه در عين اشتغالات گوناگون، از ذكر خداوند غافل نگردد و همواره او را حاضر و ناظر ببيند ودر حقيقت در همه احوال، مشغول به نماز باشد.
نماز اسلام، نماز ناهى از منكر و عمود برپايى خيمه دين است و چنين عبادتى، با گوشه گيرى تحقّق نمى يابد.[1]
از سويي ديگر رواياتي كه در خصوص جايگاه، اهميت و ثواب نماز جماعت ذكر گرديده همه گوياي آن است كه هيچ چيز نسبت به نماز جماعت اولويت ندارد به گونه اي كه حتّي با وجود اهميت زياد نماز اوّل وقت، در روايات اجازه تاخير در نماز اوّل وقت داده شده تا انسان فضيلت نماز جماعت را درك نمايد[2] و يا توصيه شده نماز به صورت جماعت خوانده شود و لو اين كه بر نوك نيزه باشد( اشاره به اين كه ولو در سخت ترين شرايط باشد ).[3]
گذشته از اين كه علماي اخلاق يكي از راه هاي كسب حضور قلب در نماز را حضور در نماز جماعت ذكر نموده اند چرا كه در نماز جماعت برخي مسئوليت هاي نماز بر عهده امام جماعت گذاشته شده و انسان با تمركز بيش تري مي تواند نماز خود را اقامه نمايد به ويژه اين كه اگر امام جماعت به عنوان حلقه وصل خالق و مخلوق، از علما و اولياء الهي باشد.
پي نوشت :
[1] - مجتبي كلباسي، يكصد پرسش و پاسخ درباره نماز، ستاد اقامه نماز، پاييز 80 ش، چاپ نهم، ج 2، ص 37
[2] - وسائل الشيعة، ج8، ص 308
[3] - الكافي، ج8، ص 348
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب
چرا امام جماعت مساجد، براي خواندن نماز پول دريافت مي كنند؟
چرا امام جماعت مساجد، براي خواندن نماز پول دريافت مي كنند؟
بنابراين امام جماعت براي خواندن نماز پول دريافت نمي كند و گرفتن چنين پولي شرعا جايز نيست و حرام است.
امّا گاهي براي برپايي نماز جماعت؛هزينه هايي مثلِ هزينه رفت و آمد؛ كرايه ماشين و...پرداخت مي شود كه اين نيز به صورت كلّي براي تمام ائمّه جماعات نيست اكثر ائمّه جماعات چيزي از مردم دريافت نمي كنند.ائمّه جماعات در ادارات و كارخانه ها و حسينيه ها و منازل شخصي كرايه رفت و آمد را نه از مردم بلكه از همان باني يعني اداره و شركت و يا شخص باني دريافت مي كنند.
نكته ديگري كه بايد به آن توجّه كرد اين است كه بالأخره عدّه اي از افراد در اين راه فعاليت مي كنند و بر خلاف تصور برخي، اكثريت هيچ مبلغي از دولت دريافت نمي كنند و هزينه زندگي آنان با اندك شهريه اي كه از طرف حوزه ي علميّه و مراجع به آنان پرداخت مي كنند اداره مي گردد. براي تداوم اين راه بالاخره بايد هزينه هاي زندگي تأمين بشود چه اين كه از ابتداي تشكيل حوزه هاي علميّه اين حمايت مردم بوده كه اين حركت مردمي را بارور و شكوفاتر ساخته است.
نكته ديگر اين كه گرفتن اين وجوه اگر از نظر اخلاقي حتي براي هزينه هاي رفت و آمد سؤال برانگيز باشد ما بايد به اين مسئله توجّه كنيم كه اخلاق وظايف هر كسي را با نگاه به خود او مشخص مي كند مثلا به انسان متمكن و دارا مي گويد به مستمندان كمك كنيد و به مستمندان مي گويد تا جايي كه ميتوانيد دست به سوي كسي دراز نكنيد، به كسي كه قرض الحسنه داده مي گويد چيزي زيادتر از قرضي كه دادي دريافت نكن و به گيرنده مي گويد چيزي روي قرضي كه گرفتي بگذار و به عنوان هديه بده، به جوانان مي گويد به پيشكسوتان جامعه احترام بگذاريد ولي به پيران مي گويد توقع احترام و بلند شدن از كسي نداشته باشيد بنابراين در اين مورد نيز اخلاق به روحاني مي گويد كه حتّيالامكان هزينه هاي خود را از جاي ديگر تأمين كن و براي اقامه نماز جماعت چيزي دريافت نكن ولي در عين حال به مردم نيز مي گويد كه هزينه هاي رفت و آمد كسي را كه از راهي دور براي اقامه نماز جماعت به اين جا مي آيد تأمين كنيد و ما نبايد با تمسك به حكم اخلاقي درباره فرد ديگر، مسئوليّت را از گردن خود ساقط كنيم.
در نتيجه اوّلاً براي نماز، كسي وجهي دريافت نمي كند و اخذ چنين پولي حرام است. ثانياً اكثر روحانيت چيزي حتّي به عنوان هزينه هاي رفت و آمد نيز دريافت نميكنند مانند كساني كه در مساجد و حسينيه هاي عمومي نماز اقامه مي كنند. ثالثاً در شركت ها و ادارات و منازل اگر نماز جماعت بر پا شده و امام جماعت چيزي دريافت مي كند بابت هزينه رفت و آمد است نه خود نماز. رابعاً هزينه روزمره زندگي روحانياني كه در ادارات و كارهاي اجرايي دولتي اشتغال ندارند بايد به گونه اي تامين شود كه اين راه تداوم داشته باشد چه اين كه تا كنون مردم از اين قشر حمايت كرده اند.
پي نوشت :
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب