گل سرسبد مستحبات که از همه بافضیلت تر است
گل سرسبد مستحبات که از همه بافضیلت تر است
از مهم ترین و عالی ترین مستحبات نماز، طولانی تر کردن رکوع و سجود است. امام رضا علیه السلام فرمودند: "أَنَّ الْعِبَادَةَ الْعُظْمَى إِنَّمَا هِیَ الرُّكُوعُ وَ السُّجُودُ ." در حدیثی از امام سجاد علیه السلام داریم که :"أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَهُوَ سَاجِدٌ / نزدیک ترین حالت عبد به خدا حالت سجده است." در کجای نماز، انسان به آن حالت قرب و توجه به معبود می رسد. در حالت سجده است. البته این هم زمانی محقق می شود که انسان دل از دنیا بکَند. سعدی می گوید "تو را تا دهان باشد از حرص باز / نیاید بگوش دل از غیب راز." یعنی تا زمانی که انسان نتواند آن حرص به دنیا را در درون خود مهار کند و به آن ولع ها مهار بزند نمی تواند رازهای غیب را متوجه شود. یعنی کسی اگر می خواهد به حقیقت دینداری و عبادت برسد راهی ندارد جز این که این مقدمه را بگذراند و نگاهش به دنیا حریصانه نباشد. کسی که از دنیا جدا می شود به معانی نماز راه پیدا می کند.
منبع : خبرگزاری تسنیم
ادامه مطلب
مومنین واقعی
مومنین واقعی
با توجه به تأکیدات فراوانی که از پیشوایان دین نسبت به مسجد و حضور مستمر آن وارد شده است. مؤمنین سعی دارند اوقات عبادت خود را در مسجد سپری کرده و ثواب بیشتری نیز کسب نمایند. زیرا مساجد مایه زینت و زیبائی زمیناند؛ همان طور که ستارگان باعث زینت و زیبایی آسماناند. و در مساجد نور خدا بر مؤمنین میتابد و آنان را بهرهمند میگرداند. چنانچه رسول گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم فرمودند:
المساجد انوار الله (1) مساجد، انوار الهی است.
ملائکه و زمین مسجد، بر انسانهای مسجد، درود و سلام میفرستند و برای آنان استغفار میکنند. چنانچه امام صادق(ع) فرمودند:
من مشی الی المسجد لم یضع رجلا علی رطب و لا یابس الا سبحت له الارض الی الارضین السابعه (2)
کسی که به سوی مسجد گام برمیدارد، بر هیچ خشک وتری پا نمیگذارد، مگر اینکه از زمین اول تا هفتم برای او تسبیح میکنند.
بنابراین، رسیدن به این ثواب بزرگ و تسبیح ملائکه و زمین و عنایت الهی، انگیزه خوبی است تا مؤمنین رغبت بیشتری از خود نشان دهند. ساخت و نگهداری و تعمیر مساجد و کمکهای مالی نیز در همین راستا قرار دارد.
قرآن مجید، عمارت و تعمیر مساجد الهی را، تنها در صلاحیت اهل ایمان قرار داده؛آنجا که فرموده است:
انما یعمر مساجد الله من آمن بالله والیوم الاخره... (3)
تنها کسانی مساجد را عمران میکنند که به خداوند و روز جزا ایمان آورده باشند...
و امام باقر علیهالسلام در مقام پاداش و ثواب الهی به سازندگان مساجد میفرماید:
من بنی مسجداً کمفحص قطاه بنی الله بیتا فی الجنه (4)
کسی که مسجدی به اندازه آشیانه قطاه بنا کند، (5) خداوند در بهشت خانهای برای او بنا میکند.
1) اعراف /29
2) مستدرک الوسائل، جلد 3، ص 447، باب 54، روایت 20.
3) وسائل الشیعه، جلد 3، ص 483، باب 4، حدیث 1.
4) توبه /18.
5) من لا یحضره الفقه، جلد 1، باب فضل المساجد، ص 235، ش 703.
ادامه مطلب
اشهد ان محمداً رسول الله
اشهد ان محمداً رسول الله
گواهی میدهم که همانا محمد فرستاده خداست جل جلاله و باید که چون این شهادت دهد، به اقتضای آن رفتار کند و مقتضای آن اینکه، اوامر و نواهی آن حضرت را (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمانبرداری نماید.
چنانکه حق تعالی فرماید: و ما اتیکم الرسول فخذوه و ما نهیکم عنه فانتهوا سوره حشر آیه 7 آنچه آورده است شما را رسول، فراگیرید و از آنچه بازداشته است شما را، از آن باز ایستد.
حی علی الصلوة بشتاب! روی آر به نماز، ترغیب به نماز در اذان، از آن جهت است که وضع اذان از برای اخبار است به دخول وقت. چه، معنی اذان اشعار است، یعنی: آگاه گردانیدن.
حی علی الفلاح بشتاب! روی آر به کاری که موجب فوز و رستگاری و ظفر یافتن به سعادت عظمی است در آخرت.
حی علی خیر العمل بشتاب! روی آر به بهترین کار که نماز به درگاه ایزد بینیاز است.
نزدیکی بندگان نماز است - معراج روندگان نماز است
موقوف علیه کل طاعات - سرکرده جمله عبادات
رکن شرع و ستون دین است - شاید گفتن که دین همین است
قد قامت الصلوة به تحقیق که برپا شد نماز. یعنی: هنگام شروع آن فرا رسید. و این کلمه مخصوص اقامت است و در اذان نیست.
نیز در آخر هر یک تکبیر و تهلیل دعاهای مخصوص باید گفت.
و همه اذکار در هر کدام دو نوبت است، مگر تکبیرهای اول اذان که چهار نوبت باید گفت و تهلیل در آخر اقامت به یک نوبت...
و اذان را بلند و به تأنی باید گفت و اقامت را آهستهتر و تندتر و وقف در اواخر و فواصل هر دو باید نمود.
و فاصله میان هر دو، به دو رکعت نماز، یا یک سجده، یا یک نشستن، یا یک گام برداشتن، یا به گفتن یک تسبیح یا تحمید است.
اللهم اجعل قلبی بآراً و عملی سآرا، و عیشی قآراً واجعل لی عند قبر رسولک محمد صلی الله علیه و آله مستقراً و قراراً
بار خدایا، بگردان دلم را نیکی کننده، و عمل مرا مسرور و خوشحال گرداننده، و رزق و روزیم را تازه بتازه آینده، و زندگانی مرا در خوشی و شادمانی گذرنده، و بگردان از برای من نزد قبر پیغمبر خود، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، مکان و منزلی در دنیا و جای اقامت و درنگ در آخرت.
منبع: کتاب اسرار نماز ملا محسن فیض کاشانی
ادامه مطلب
اشهد ان لااله الاالله
اشهد ان لااله الاالله
گواهی میدهم که به تحقیق، معبودی سزاوار پرستش نیست، جز معبودی یکتای به حق، که او را همه صفات کمال است. و بس اوست که در خور پرستش است.
و باید که در این شهادت نیز صادق باشد، بدانگونه که هیچ چیز دیگر را بر حق تعالی نگزیند و از وی دوستتر ندارد. چه هر که چیزی را بسیار دوست دارد و اهتمام تمام در شأن او کند و بدو دل بندد، در حقیقت او را پرستنده است، پس اگر محبت و اهتمام در آن چیز، به امر حق است و به قصد فرمانبرداری او جل شأنه، در این صورت حق را پرستنده است، والا آنچه را پرستیده که او را به مهر آن واداشته، چون: شیطان و هوای نفس و مانند آن...
برافکن پرده تا معلوم گردد - که یاران دیگری را میپرستند
از احادیث قدسی است که تا تو غیر ما را خواهی، غیر ما را پرستی.
ما را خواهی خطی به عالم درکش - کاندر یکدل، دو دوستی ناید خوش
هرچه دلبند تو است، خداوند تو است و هرچه هوای تو است، خدای تو است. ارایت من اتخذ الهه هواه سوره فرقان آیه 439.
ای هواهای تو، خدا انگیز - وی خدایان تو، خدا آزار
از گفتن و اقرار کردن که الله یکی است، چه سود؛ که در پیش هزار صنم میکنی سجود. علم بی عمل وبال است و قول بی قعل نکال.
ای یکدله صد دله، دل یکدله کن - از هرچه بغیر دوست، دل را یله کن
خواهی که توحید تو مسجل شود، قبله دل یکتا کن و از غیر حق تبری، تا فعل تو مصدق قول تو باشد.
ای آنکه به قبله وفا روست تو را - از مغز چرا حجاب شد پوست تو را
دل در پی این و آن نه نیکوست تو را - یک دل داری، بس است یکدوست تو را
منبع: کتاب اسرار نماز ملا محسن فیض کاشانی
ادامه مطلب